Door Henk Melkert.

Zaterdag 21 maart, de eerste dag van de lente en daar gaan we van genieten... met het rijden van de jaarlijkse Turfschiprit van onze club de Baronierijders. Het wedstrijdgebied is dit jaar is de gemeente Zundert (en naar later blijkt ook een klein stukje Rucphen). Een prachtig gebied, zo oordelen de ‘landelijke deelnemers’ die hier blijkbaar nog niet eerder zijn geweest.
Voor ons Baronierijders is het gebied natuurlijk wel goed bekend door de ritten van Jan en Mark en voorheen Brammetje Dieleman. Het gebied kennen heeft wel voordelen maar evenzo goed kun je daardoor goed ‘de mist’ in gaan. Mistig was het gelukkig niet, maar om nou te zeggen dat de zon uitbundig scheen op deze eerste lentedag… nee, niet echt! Maar ach we zitten droog en het kacheltje van de Peus doet het prima!

Hele Goeie 61e Turfschiprit

De start is in een golfpark in Rijsbergen. Uitzetter Piet van Rijckevorsel heeft z’n bordjes gezet en ziet met zijn bekende ‘Mona Lisa-blik’ de deelnemers binnen druppelen. Een goed deelnemersveld, dat is altijd leuk. Er staan o.a. blauwe en witte vlaggen op de greens van de golfbaan en Piet kan wel lachen om mijn opmerking dat ik de start en een gtc al heb gezien.
Tien minuten vóór vertrek krijgen we de wedstrijdkaarten. Dat is wel zo handig want het is een flink stuk fietsen naar de parkeerplaats. Het zal niet gemakkelijk worden, want als er iemand een stevige rit uit kan zetten is het Piet wel.
De eerste de beste puzzel gaat al mis. We kunnen niet naar links zegt Frits, dus even omrijden en oppakken bij het lusje. Maar er staat wel een dwangpijl naar rechts dus dat niet naar links kunnen telt nog even niet. Wanneer krijg ik nou eens in m’n systeem dat ik dan terug kan en langs een andere kant die weg in moet proberen te gaan… controle 13 gemist. Dat begint goed!
 
Even verderop bij Hazeldonk wordt het pas echt Hogeschool-werk. We kunnen niet naar het industrieterrein vanwege kc 15. Langs onder oppakken gaat niet omdat we dan door Bels rijden, dus gewoon meteen verder ?!? We zien achterwaarts kc 20 wel staan maar snappen het niet. Later zou Piet in felle bewoordingen duidelijk maken dat de nevenroute op de viaductconstructie richting keerlusje bij kc 17 loopt en terug, dus bij kc 15 pakken we de nevenroute op… snappen jullie het nog? Nou dat gaat ver boven m’n pet.
Als ik later thuis uren over die puzzel gebogen zit komt ie toch binnen. Ik denk het te snappen maar zal het volgende keer wel gewoon weer fout doen. Wel een subliem stukje uitzetterswerk, sjonge jonge!
We tuffen door naar het zuiden en zien een wegverlegging die er niet is en noteren de 3e fout, 2x controle H i.p.v. F-H. De laatste fout in dit 1e traject maken we op een combinatie van maar liefst 7 controles!!! Echt a-sociaal! We doen er 6 goed, maar missen de laatste oppakmogelijkheid (kc 28) Best goed, maar toch evenzo 30 strafpunten…
In Zundert komen we (pas) bij de Ex Aequo controle, bijna een half uur te laat.  We zien ook niet veel A-klassers meer op dat moment, dus we denken ver achterop te zitten. Dat wordt inhalen en we nemen ons voor wat vlotter door te rijden. Dat kost ons meteen controle U, even de route ophalen via het keerlusje.
In deel 2 nog een briljante puzzel bij Tiggeltscheberg. Wat we eerder grotendeels goed deden bij Maalbergen doen we hier weer verkeerd en missen een hele reeks controles, maar best sociaal dat het een combinatie is. Tot aan de finish gaat het verder goed, we missen alleen nog de M aan het eind, maar we ruiken de koffie (en Frits het bier) en zijn even niet scherp genoeg.
Toch wel met een goed gevoel leveren we de kaart in. 40 Minuten tijdsoverschrijding, dat wel, maar we zijn in goed gezelschap. De reden dat we weinig A-klassers zagen onderweg: die zaten nog verder achter ons. Er worden dus veel tijdstrafpunten gehaald vandaag.
Het bier en de koffie smaken goed en het is wachten op de voorlopige uitslag. Na het eerste traject een gedeelde 5e plaats. Maar omdat het 2e deel relatief toch goed is gegaan stijgen we naar een wel gehoopte maar nooit verwachte 3e plaats in de einduitslag. We zijn trots: nog nooit zo hoog geëindigd in een NRF-kampioenschaps wedstrijd. 20 puntjes erbij, maar veel belangrijker, ook 20 punten voor het clubkampioenschap.
Vanaf deze plaats wil ik Piet en in zijn kielzog Patrick bedanken voor deze uitstekende rit. Nergens discutabel, mooie tot briljante puzzels en een zeer gezellige middag in een prachtig wedstrijdgebied. Alle opgedane kennis en ervaring wordt weer opgeslagen op mijn interne harde schijf. Of dat de volgende keer helpt? We zullen het weten, want dan zijn we er beslist weer bij!
Henk Melkert