Na de Botterronde en de Turfschiprit was het weer de beurt aan de Krabbenrit. Met als strijdtoneel opnieuw het mooie gebied links en rechts van het Kanaal door Zuid-Beveland, met start, rust en finish in het inmiddels bekende Hansweert.
Traject 1 was van Richard Dekkers, die net als in de vorige twee Krabbenritten het systeem "zo min mogelijk oranje" hanteerde. Grijze en paarse wegen mochten helemaal niet (ook niet raken of kruisen), en rood komt in dit wedstrijdgebied niet voor. Dus liefst alleen over gele en/of witte wegen, en alleen over oranje als het niet anders kan (en oranje kruisen is "gratis"). Een leuk systeem, waarmee goede vallen te maken zijn. Het is vaak op zich niet heel moeilijk, maar het blijft opletten geblazen: is er toch niet nog een mogelijkheid om zonder oranje te gebruiken het doel te bereiken? We bekijken een aantal situaties. NB: Punten mochten maar één keer in de route worden opgenomen (en niet in een omweg)
![]() Voorbeeld 1 (let niet op de blauwe vlag "A", die gaf slechts de overgang aan tussen de twee deelkaarten van dit traject; dit was deel 2). We willen van punt 6 naar punt 7 via a-b-c, want dat is minder oranje dan via a-k-c. Na keercontrole 16 moeten we de route bij c opnemen, en gaan vanaf b nu dus wel via a-k, en noteren controle 15. Het nieuwe opnamepunt wordt d (op de route van 7 naar 8), en daar komen we vanaf k via a-b-j-i-d (niet via de oranje Langeweg): controles K en 17. Na controle 17 wordt j het nieuwe opnamepunt. De weg m-g is fietspad, dus de route gaat nu via i-e-f-g-h-b-j (weer niet over oranje): controles U en 19. We willen nog steeds naar j, maar ook nog steeds zo kort mogelijk over oranje, dus vanaf controle 19 niet over de Langeweg en langs b, maar wel via g-f-e-i-p en dan alsnog over de Langeweg (dit stuk is niet meer te vermijden). Op deze route ten slotte controle Q, met opdracht "HK – DMP 8". Samengevat: 16-15-K-17-U-19-Q. |
![]() |
Van 12 naar 13 overigens na i de kortere binnenbocht nemen, dus niet langs controle N maar langs controle Y. Even later, van 13 naar 14, via k-l-m-n, waarbij nu juist de route via controle N korter is dan die via controle Y. Grappig! |
Dan traject 2, met een ander systeem en een andere uitzetter: Piet Anthonissen, ook een oude bekende. In deze pijlenrit mochten pijlen meermalen worden bereden, maar niet tegengesteld, en ze mochten niet wrden gekruist. Bij het omrijden mocht je wel tegen pijlen in, maar dan over zo kort mogelijke afstand.
![]() Traject 2 begon met heel wat heen-en-weer gerij om de pijlen 1 t/m 7 netjes af te handelen. Niet erg moeilijk (hoewel…), maar met een leuk addertje onder het gras. En dat zat hem in het volgende (zie het kleine plaatje). Als je over de oranje weg van het zuidwesten naar het noordoosten rijdt (of omgekeerd), dan kruis je pijl 2: je doorsnijdt het V-vormige deel van die pijl! En voor de duidelijkheid (zie het grote plaatje): de controle X stond op het tweede stukje van pijl 2, dus op het rechter gedeelte van bovengenoemde V. U mag zelf kijken hoe het moest, en ik geef alleen de oplossing, met slechts summier commentaar. Van start naar 1: Z-X (pijl 2 niet kruisen) Op pijl 1: Y Van 1 naar 2: Z-X (pijl 2 niet kruisen) Op pijl 2: X Van 2 naar 3: S (pijl 4 niet kruisen) Op pijl 3: Z Op pijl 4: U-S Van 4 naar 5: Z-U Van 5 naar 6: V Van 6 naar 7: W-V Van 7 naar 8: W-V-Z-L |
![]() ![]() |
![]() En hier is er dan weer eentje uit de categorie "de uitzetter die in zijn eigen val trapt". Het begint wel een gewoonte te worden… Altijd leuk, houdt deze columns een beetje smeuïg! In traject 2 mochten pijlen niet tegengesteld worden bereden, maar in een omweg wel, en dan zo kort mogelijk. Waarschijnlijk was deze laatste bepaling voor alle zekerheid opgenomen, want in de praktijk bleek het bijna nergens voor te komen dat je van deze regel gebruik zou moeten maken (en dat bij maar liefst 23 pijlen). Waar ik "bijna nergens" zei had de uitzetter vermoedelijk meer gedacht aan "helemaal nergens", want die ene keer dat het wel voorkwam had hij het niet in de gaten! Voor zover ik weet was er maar één A-klasser die deze "val" doorzag, maar helaas voor hem verdiende hij hier geen punten mee (maar het kostte ook geen strafpunten: de betreffende controle werd – terecht – geneutraliseerd, want het was niet de bedoeling geweest…). Nu wilt u natuurlijk ook weten wat er aan de hand was. Het gaat om de route van pijl 19 naar pijl 20. Omdat er langs de "Y" van "Yerseke" geen doorlopende weg is moeten we links om het witte blok heen. Niet langs controle 37 (en dus ook niet ophalen via controle 42), want de gele weg sluit verder naar het noorden niet aan op de witte, en bovendien sluit die witte weg verderop ook weer niet aan op de gele weg waarop controle 36 staat. We gaan dus om de 37 en de 42 heen (dat is korter dan via de 37 en dan eerste weg links), en noteren dan de 36. Bijna iedereen ging nu over de punt van pijl 21 (met controle R) en over de N670 naar pijl 20. Maar wat (bijna) iedereen vergat is dat je de hoofdroute nog achter controle 36 bij b kon opnemen (richting a) door de voet van pijl 21 tegengesteld te berijden, waarna je inderdaad b-a kon rijden. En dan ging je dus niet langs controle R! |
![]() We eindigen, heel toepasselijk, met de finishval. Na de "laatste" pijl 22 was er weer eens een allerlaatste: pijl 23. Dit keer niet ergens in een hoekje van de kaart, maar tamelijk opvallend in de buurt van de finish (en de start, en pijl 1). Het ging er dan ook niet alleen om of je die pijl wel zag, maar vooral ook om de route er naartoe (en dan weer terug naar de finish). Naar pijl 23 was niet zo lastig: na pijl 22 in Vlake linksaf, en dan eerste weg rechts en onder de spoorlijn door. Dat leverde keercontrole 46 op. Na het keren nu linksaf en naar de finish (vlakbij)? Nee, niet vergeten de route op te nemen; we kunnen nog steeds naar pijl 23. Dat kan namelijk door in het noorden over de Postbrug het kanaal over te steken, net naast de tekst "finish" onder de spoorlijn door te gaan, en dan in het zuiden over de sluizen het kanaal weer over te steken om over pijl 3 naar pijl 23 te gaan. Dus vanaf de 46 terug naar het noorden, maar dat kan op twee manieren: via controle Y, of via controle Z (let op: de Z stond niet waar hij hier op de uitleg getekend is, maar één weg meer naar links, dus op de kaarsrechte oranje weg). Beide controles gaven de opdracht "HK – NVH"; welke van de twee is nu de goede? Het antwoord is controle Z, want dat is niet alleen de kortste route, maar de route via de Y gaat ofwel tegen pijl 22 in (en dat moet vermeden worden), ofwel daar omheen over de Vlakeweg, maar dat is veel langer. (Dus eigenlijk toch nog een situatie waar "zo min mogelijk tegengesteld" een rol speelde, maar omdat de route via de Z gewoon korter is vind ik dat we dat niet moeten meetellen.) Van beide trajecten werd na afloop een "vlaggenkaart" uitgereikt, waarvan u hier enkele fragmenten heeft gezien. Van het eerste traject was bovendien een duidelijke uitleg beschikbaar, waarin – op zeven A4-tjes – werd beschreven wat je allemaal fout kon doen, en waarom dat fout was. Helaas had de uitzetter van het tweede traject ervan afgezien om ook zo'n uitleg te maken, zodat je soms maar moest raden (of aan andere deelnemers moest vragen) waarom een bepaalde controle goed of fout was. Dat was een beetje jammer, waarom niet een duidelijke uitleg over de gehele rit? Zeker voor wat minder ervaren deelnemers zou dat zeker leerzaam zijn. Hiervan afgezien kunnen deelnemers en organisatie terugzien op een prima Krabbenrit! Op 8 juni wordt het voorjaar afgesloten met de "nieuwe" West-Nederlandrit (WNR), in de kop van Noord-Holland, van de hand van Joep Wanders. Leuk om daar weer eens te rijden, en ook leuk (in ieder geval voor de dames en heren chauffeurs) dat er beloofd is dat er weinig keercontroles zullen staan! Interessant detail (?): de rit is gecontroleerd door Remco Luksemburg. Ik zou zeggen: meedoen! |