OPNAMEPUNT
Sectie kaartlezen 01-10-2003, vraag van H. Beltman
Het antwoord op de vraag van H. Jongman betreffende opnamepunt d.d. 31 maart 2003 wordt besloten met de volgende uitspraak:
"In zijn algemeenheid geldt, dat “gedwongen†handelingen (zoals het uitvoeren van opdrachten bij controles, het volgen van ritpijlen en het volgen van niet-kaartwegen) eerst volledig moeten worden uitgevoerd en dat pas daarna een (eventueel) nieuw opnamepunt dient te worden bepaald en een nieuwe (her)constructie dient te worden gemaakt."
Mijn vraag is nu: wanneer houdt men op met het uitvoeren van "gedwongen" handelingen?
Situatie 1.
De weg DE is nu geen doodlopende kaartweg meer. Wanneer mag men nu het punt van oppakken bepalen? Meteen bij D? Of bij M? Of pas bij G omdat gedurende het hele traject DMEG er steeds slechts één mogelijkheid tot voortzetting van de route is, en je dus kan spreken van "gedwongen" handelingen? Uit het begeleidende schrijven in het officiële antwoord merk in in ieder geval op dat de eerste afsluiting bij D wel tot een gedwongen handeling leidt, dus indien de tweede niet als zodanig gezien mag worden, waarom niet?
Situatie 2.
Bij N wordt een doodlopende kaartweg bereikt, die kan worden voortgezet in niet-doodlopende richting. Wordt nu het punt van oppakken bepaald bij N of pas bij G?
Antwoord:
Situatie 1
Punt van oppakken wordt bepaald bij D, je kunt op dat punt via op de kaart staande wegen een route bepalen naar de eerstvolgende samenkomst van wegen (= opname punt).
Bij D is geen sprake van gedwongen handeling, je kunt via kaartwegen de route voortzetten.
Situatie 2
Punt van oppakken wordt bepaald bij N. N-G is weliswaar een doodlopende kaartweg maar volgens TRK 2 art 10.4 mag men deze weg berijden in de niet doodlopende richting en dus kun je bij N via op de kaartstaande wegen een route bepalen naar de eerstvolgende samenkomst van wegen (=opnamepunt).
Bij N is er derhalve geen sprake van gedwongen handeling, je kunt via kaartwegen je route voortzetten.