Verslag van de 11e Achterhoekrit, 18 oktober 2015
Exact om 10.00 uur stond de Honda van Paul W. voor de deur om me mee te nemen naar de Achterhoek, het gebied waarvan Willem Sluyter in 1652 ooit zei 'Waar iemant duisent Vreugden soek, mijn vreugd is in dees' Achterhoek…' getuige de voorpagina van het uitlegboek van de 11e Achterhoekrit.
Ik had nog maar weinig ritten van Harm C. gereden en was benieuwd welke uitzetstijl gehanteerd zou worden; het bleek er in ieder geval een te zijn waarbij je als deelnemer na de rit het 0 foutengevoel hebt maar waar je na het lezen van de uitleg dat gevoel snel kwijt bent…
Onderweg naar Zutphen over het nieuwe reglement gebabbeld; moeten we er dan toch aan geloven? Eigenlijk heeft niemand zin in een nieuw reglement; volgens mij alleen de makers er van. Hopelijk verandert er weinig, we wachten af…
Na dik twee uur kwamen we aan bij de startgelegenheid; ja, je moet er iets voor over hebben om nog ergens een goede rit te rijden maar ik weet dat ze van hieruit dezelfde afstand rijden als ze naar het zuiden komen om de Marathon te rijden...
Nog even met mijn maat Martin d. D. koffie gedronken en het bijzonder reglement doorgekeken en om 12.44 stonden we klaar bij de blauwe startvlag.
We hadden er zin in!
De eerste val bleek een drieluik te zijn: keuze, fiets-WW en linkse auto-WW; no problem; leuk uitgezet maar dit niveau kunnen we nog wel aan.
De volgordeval was uiteraard ook geen probleem maar bleek later te zijn bedacht als onderdeel van een veel moeilijkere val.
Middels de terreinkennis van Martin losten we ook laatstgenoemde val op; door de staartjes aan de val (tunnel links) begrepen we dat we de goede oplossing hadden.
Ook zagen we de 19 en 17 in de zijweg; het liep gesmeerd…
Dan de combinatieval bij de rotonde: eerst de verkeerde WW genomen maar bij nader inzien toch de goede fiets-WW op afstand bedacht; hier waren we echter niet zeker van onze zaak; hoe trekt Harm de lijnen op een rotonde; in feite is elke situatie op een rotonde immers een 'knik' maar via het BR wordt toch altijd geregeld dat de rondgaande weg rechtdoor is; moet je de voor, bij- en na-lijnen dan haaks trekken of zoals de situatie er in werkelijkheid ligt?
We hebben dat laatste gedaan en bleven dan vrij lange tijd aanhoudend gaan; ondertussen kwamen we 2 RC's tegen waarvan het herstel begon met 1x:….
Dat stond er niet voor niets dus kregen we hoop dat dit wel eens de goede oplossing zou kunnen zijn. Niets was minder waar. Nog steeds foutloos.
De parkeerplaatsval volgens ook goed beoordeeld; in de uitleg stond wel iets anders maar deze val werd geneutraliseerd; altijd vervelend voor een uitzetter, maar niet voor een deelnemer; je krijgt er immers geen strafpunten.
Bij de aanhoudend Ri Een-val ging het dan toch eindelijk mis.
Terwijl we al met aanhoudend bezig waren vertelde Martin me dat hier ergens een straatnaambord "TOLDIJK" zou staan; belangrijk omdat Toldijk ook in het WPR staat en grappig omdat Toldijk de plaats is waar Harm C. vandaan komt.
We kwamen terug op het beginpunt en ja hoor, daar stond het door Martin aangekondigde straatnaambord; vreemd, ik kon het bord niet gebruiken want weg Ri Een kan niet via een linkse weg. De info van Martin was twee opdrachten te laat gekomen en ik was niet zo slim om te bedenken dat we de plaatsnaam Toldijk al in de opdracht voor 3 plaatsnamen aanhoudend WW Ri een hadden moeten gebruiken; kortom, geblunderd en 30 strafpunten.
Bij de knik-asfaltweg volgenval onderkenden we alle handelingen; leuk uitgezet! Ook de 1 in het telefoonnummer gezien alsook het niet gebruiken van het cijfer 2 maar handelen voor 2+2=4 verkeersborden.
Daarna de knikval (leek een beetje op de vorige knik-val) goed gedaan bij de bekende viersprong met het pleintje.
Bij de bruggenval ging het mis en eigenlijk is dat de enige val waar ik minder gelukkig mee was; Martin vertelde me dat het hier gebruikelijk was om schrikhekleuningbruggen als bruggen aan te merken; dus ook maar de brug gepakt voorzien van een zeer laag muurtje want het reglement regelt niet wat dat voor een muurtje moet zijn en welke functie het heeft.
Als er dan toch een nieuw reglement moet komen is het misschien verstandig een betere defenitie van het begrip 'brug' te bedenken.
Hoe dan ook, we hadden onze tweede 30 strafpunten te pakken.
Het valletje met de vlag-RC "IJ" was niet zo moeilijk maar bij de Elweg en de Esweg ging het mis; we waren er erg trots op dat we zagen dat de DLW niet zichtbaar was op het beoordelingspunt maar er bleek een wel zichtbaar bord 'Verboden toegang' te staan; daar kun je weinig tegen in brengen; we zitten op 90 strafpunten.
Ook de volgende val ging de mist in; een val waar je eigenlijk geen materiaalprobleem verwacht: een uitgezaagde L; misschien geinspireerd door de uitgezaagde I van INRIT bij het materiaal dat ondergetekende wel eens gebruikt?
We hebben het niet gezien maar de vraag is moeten we dat ook wel zien?
In het URR staat dat er niet geknoeid mag worden met borden DLW maar in menig rit wordt je toch geconfronteerd met DLW's op een kruisingsvlak, doek-DLW's, borden "DWL" en dan nu uitgezaagde letter-DLW's…
Niet zeuren, 120 strafpunten!
Via de goed beoordeelde val met de mega-straatnaam naar de laatste fout, een blunder van de eerste orde; mooi bedacht dat we gewoon na derde weg links moesten gaan en vervolgens in het aanhoudend gezegd dat we die weg al in de vorige opdracht gebruikt hadden en daarom de foute RC T aangedaan…
Daarna de volgende 3 vallen naar behoren afgewerkt maar bij de opdracht ………"Esweg" links toch wel lang gestaan voordat we het aandurfden om direct rechtdoor te rijden; het probleem zat niet in de afleidende val met de verkeersborden maar met de extra val op de Gelderse woonplaats; immers als bij het uitzetten het bordje "ESWEG" per ongeluk verkeerd was neergezet dan liepen we het risico om hier 60 strafpunten op te lopen; gelukkig toch goed gegokt en rechtdoor gereden op grond van de uitleg van de uitzetter.
Bij de val met het zoeken naar de 1000 en de 18 nog een grappig detail; iedereen wil weten of ze hier toch niets over het hoofd hebben gezien en gaat de route herconstrueren en alsnog het zandweggetje inrijden om er dan achter te komen dat de slechte toestand van deze weg waarschijnlijk de oorzaak is dat Harm de val maar meteen afsloot met RC N…
Bij de slotval een beetje geluk gehad; we onderkenden de BIJ-ligging van "Stoomdijk" en gingen er ook van uit dat Harm RC A niet per ongeluk had laten staan; dus het herstel uitvoeren; je verwacht dan dat RC B je terug brengt naar de finish; niet dus! Dan maar richting finish rijden; wij deden dat door de cirkel te ronden en zo kwamen we RC Z tegen; als je zelf ritten uitzet is het dan niet meer moeilijk te bedenken dat er een tweede "1" is en dat je bij de voorrangsweg gedwongen links gaat.
25 vallen, 5 fout! Dat is 20 procent; bij een proefwerk (zegt de oud-muziekdocent) kreeg je dan een 8.
Mooi, maar niet goed genoeg als er deelnemers zijn als Gerrit en Bertus die voor hetzelfde proefwerk een vette 9 halen…
Zij waren dan ook de verdiende winnaars van de 11e Achterhoekrit.
Martin en ik moesten het doen met een 5e plaats.
Toen ik met de prijs thuis kwam, zei mijn vrouw: "En..., gewonnen?"
Nee, vijfde! Wel een bewijs dat de prijzentafel rijk was gevuld met goede prijzen als je met een vijfde prijs thuis komt die eruit ziet als een eerste prijs.
Ik heb mijn vrouw echter wel moeten beloven om de rit volgend jaar te winnen…
Tot slot, een redelijk teleurstellend resultaat in een prachtige reglementaire en goed lopende rit.
Bedankt, Harm voor het bekende vele uitzetterswerk. Volgend jaar zijn we weer present.
Frans Stalmeier