Tsja, dat het niet altijd loopt zoals je dat zou willen bleek weer eens bij de 58e (!) Krabbenrit. Er waren voldoende ingrediënten voor een heerlijk dagje kaartleessport: enthousiaste uitzetters, prima kaartmateriaal, prachtig weer, werkelijk schitterende weggetjes (Zuid-Beveland!), en (in tegenstelling tot vorig jaar) mooie grote fel-oranje controleborden die je echt niet over het hoofd kon zien (zie foto), en na afloop een uitleg die stukken verzorgder was dan die van vorig jaar (bravo!).
De lezer voelt nu waarschijnlijk een "maar" aankomen. En dat klopt, want hoewel het in principe een prettige rij-rit betrof, zonder allerlei ingewikkelde constructies, bleek helaas dat er ook sprake was van een aantal minpunten.
Bij mijn weten beschikt men bij de Krabbenrijders over voldoende deskundige personen om zo'n rit gladjes te laten verlopen, maar dit jaar waren die misschien net met vakantie of zo, want de organisatie kwam niet echt uit de verf. Zo was de rekenkamer niet in staat om de tijdstrafpunten correct te berekenen, en waren er verschillende situaties waar ofwel de uitzetters zelf de kortste route niet als de juiste hadden beschouwd, ofwel waar er verschillende (lastig te meten) routes zo goed als even lang bleken te zijn.
Dat laatste is met name vervelend als één van die routes de beoogde is, waar dan probleempjes zoals wegverleggingen in verwerkt zitten, terwijl de andere route probleemloos te rijden is (zodat de deelnemers die deze route kiezen als het ware om de problemen heen rijden). Hier en daar een blokkeringskruis zou wonderen doen, evenals het vooraf terdege laten controleren van de rit door een ervaren kaartlezer. Dit laatste kan voorkomen dat er fouten in een rit blijven zitten die worden veroorzaakt door het fenomeen dat een uitzetter zich op een gegeven moment blindstaart op een bepaalde situatie (waar hij misschien wekenlang op zit te broeden), en dan niet meer ziet dat er nog andere wegen op de kaart staan...
Om van de kleur van die wegen maar niet te spreken. Ik kan er niet omheen melding te maken van wat helaas toch wel een mega-blunder genoemd moet worden. In het eerste traject mochten rode wegen en rode weggedeelten alleen over zo kort mogelijke afstand in de route worden opgenomen, dus liefst helemaal niet. Op een aantal plaatsen hadden de uitzetters een van origine gele weg over een bepaalde afstand rood ingekleurd, en daar vielen dan controles te verdienen door een andere route te kiezen. Maar als je ging omrijden vanwege die ene van huis uit rode hoofdweg van zo'n kilometer of negen lang die gewoon op de kaart voorkwam, dan ging het helemaal mis: geen controles, doodlopende wegen, hekken over de weg, noem maar op. Bleken de heren die hele weg "niet gezien te hebben"!
Zoek de rode weg... -->
En het helpt ook niet als je in je reglement schrijft "onder een pijl wordt geacht een rode weg te liggen", terwijl je eigenlijk bedoelt "een gele weg". Nogal essentieel als het er om gaat zo min mogelijk rood te rijden... Niemand (inclusief de uitzetters zelf) begreep waarom deze fouten bij de eindcontrole niet zijn opgemerkt.
Een en ander leidde tot een groot aantal neutralisaties, en daar wordt niemand echt blij van. Als we dit alles met de mantel der liefde bedekken (o.a. omdat ik ervan overtuigd ben dat de uitzetters hun uiterste best hebben gedaan om de deelnemers een fijne rit voor te schotelen), dan kunnen we nu overgaan tot het bekijken van enkele situaties. Dat dit meteen voorbeelden zijn van bovengenoemde fouten, daar kan ik ook niets aan doen...
In deze (sterk uitvergrote) situatie uit het tweede traject gaat het om de op-1-na-kortste route van pijl 11 naar pijl 12. Let er op dat er een viaduct is net links van de tekst "E312". De kortste route naar de voet van pijl 12 gaat via a-b-c-d-e, dus via de controle Z, waarna bij het rijden van de pijl nogmaals de Z wordt aangedaan. De op-1-na-kortste route lijkt dan een extra rondje (vierkantje) b-c-d-e-b, hetgeen een derde Z zou opleveren; de totale oplossing zou dan zijn Z-Z-Z. Echter: bij nauwkeurig meten blijkt het net iets korter als je in plaats van de kortste route a-b-c-enz. als 1-na-kortste a-x-c-enz. neemt, waarna er nog maar één Z volgt (gewoon op pijl 12); oplossing dus X-Z (lastig te zien, maar de X komt in plaats van de eerste twee maal de Z).
En dit kwam voor in het eerste traject. Het gaat om de op-1-na-kortste route van pijl 2 naar punt 3. De kortste route is a-b-c-e (punt 3 benaderen vanuit het noorden), en de 1-na-kortste is a-b-c-d (punt 3 benaderen vanuit het zuiden). De weg d-e is afgepijld, dus de route (naar pijl 4) opnemen bij e>h. Dat gaat via d-g-h-i-j-k-b-c-e: controle E en keercontrole 31. Nu nog steeds opnemen bij e>h, maar niet via i-h-e-d-c-e, want de bedoeling was dat je bij het omrijden niet door een genummerd punt mocht construeren; dit was in het reglement echter niet duidelijk geformuleerd, zodat er discussie was of controle 41 nu goed of fout was. Hoe nu verder? Volgens de uitleg moesten we nu via i-l-m-j-k-b-c naar e (controle 32), daarna nog verder naar het oosten via m-n-o-p-k-b-c (controle 33), en ten slotte via p-q-a-b-c (controle C). Controle 34 leidde tot niets en was fout. Dit alles zou dus E-31-32-33-C opleveren. Zou? Ja, want ook dit klopte niet: na de 31 is de kortste route naar e die via i-h-g-d-c-e, en dat was gewoon te rijden. En daarmee was de discussie over de 41 overbodig, want de de gehele combinatie werd geneutraliseerd.
Gelukkig waren er genoeg situaties die wel in orde waren. Om positief af te sluiten nog een voorbeeld uit het tweede traject: de 1-na-kortste route van punt 6 naar pijl 7. De kortste route is gewoon a-b-d-e, en de 1-na-kortste a-c-d-e. Dat lukt maar tot keercontrole 17; het opnamepunt wordt c>d, te bereiken via a-i-c (dat is iets korter dan a-b-d-e-f-c): controle Q. Daarna op de route keercontrole 24; opnemen bij e>f, via d-j-k-e: keercontrole 23. Nu is punt e niet meer bereikbaar, en het nieuwe opnamepunt wordt f>g. Dus k-j-d-c-f, maar c-f is afgesloten door een hek, zodat ook punt f niet meer bereikbaar is. Dan maar naar g>h, via c-i-h-l-m-g: controle L en keercontrole 22. Nog steeds naar g>h, nu helemaal via l-n-o-m-g: controle 21. Nu is ook g niet meer te bereiken, en rest opnemen bij h>l, via o-k-j-d-c-i-h: nogmaals controle L. Alles op een rij: 17-Q-24-23-L-22-21-L. De aanhouder wint!
En nu even off-topic: Onder de vorige column (de tweede gastcolumn van John Terpstra) zijn inmiddels verschillende reacties gepost. Die van Anton Aarden leidde tot mijn vraag aan hem (Anton) wat die majoor op die NRF-prijsuitreiking eigenlijk deed? Daarop kwam het volgende antwoord, met een stapeltje foto's:
"De majoor (echt of toch fake??) verzorgde de prjisuitreiking NRF kampioenen 2004 (in januari 2005) en was scheidsrechter bij een "sumoworstelpartij" tussen Ad Verhulst (navigator kampioen A-klasse routebeschrijving) en C. van der Hoop (navigator kampioen B-klasse kaartlezen). Om je een beter beeld te geven stuur ik je het complete setje foto's toe. Ik heb nog even op het uniform zitten zoeken, maar geen MCAM-speld kunnen ontdekken. De prijsuitreiking vond plaats op een militair gerelateerde plek op de Veluwe."
Rest mij U vast mentaal voor te bereiden op een drukke zomer: de volgende column zal een droogrit van mijn hand bevatten "waar U wel even zoet mee bent". Ik zal vast verklappen dat er (veel) meer dan 100 controles te halen zijn. Maak Uw borst maar vast nat!