Zoals ieder jaar betekende de Elburgse Botterronde weer de start van het kaartleesseizoen. Het verheugende aantal van 32 equipes (18 A, 9 B, 5 C) had zich ingeschreven en trotseerde het gure weer. Hoewel, verheugend, alles is betrekkelijk: toevallig las ik net in een verslag over de Najaarsrit 1970 van de toenmalige afdeling Rotterdam van de RAC-West "dat aan de vorige rit het angstwekkend lage aantal van 36 equipes deelnam".
De rit van dat jaar (1970) werd gewonnen door de equipe Arie Boot-Jos Bruin (vóór Martini-van Delden), die daarmee kampioen van de RAC-West werden. De strafpunten van de eerste vier plaatsen: 498, 516, 521, 525. Moet spannend geweest zijn!
Ja, dit is dezelfde Jos Bruin die nu nog steeds meedoet, zij het tegenwoordig als bestuurder...
U had hem natuurlijk meteen herkend? Of nog niet?
Hij staat rechts van de auto (voor de kijkers links)!
Maar inmiddels is het 2019, bijna een halve eeuw later dus. De RAC-West en de RAC Rotterdam bestaan niet meer, en de clubs vallen niet meer onder de KNAC maar onder de NRF. Maar het spelletje is nog hetzelfde! En ja, met 32 equipes zijn de organisatoren tegenwoordig best tevreden (en de - eerste - Finalerit had er zelfs 50!).
In de Botterronde kon iedereen, niet gehinderd door de concurrentie van kampioen Remco Luksemburg (die vond dat hij ergens aan een Midwintertrial moest meedoen), vol goede moed aan het nieuwe seizoen beginnen. Daartoe had uitzetter Jaap Jongman (die zelf ook meer in het klassieke en rally-circuit actief is) weer eens een rit uitgezet van het type "lekker doorrijden", zoals onze rally-collega's gewend zijn. Dat betekent veel leuke weggetjes, lange routes, grote controleborden, en weinig keercontroles. Die laatste waren er natuurlijk wel, maar vergeleken met andere ritten toch een stuk minder. Leuk detail was dat we nu eens niet alleen op de Veluwe bleven, maar ook een heel stuk Flevoland mochten doorkruisen. En dat bleek lang niet zo eentonig als een blik op de kaart zou doen vermoeden.
Vermoedelijk had Jaap flink gelobbyd bij zijn "klassieke vrienden", want er waren flink wat deelnemers uit die kringen. Hetgeen mij er meteen toe brengt op te merken dat het toch echt tijd wordt dat de basis-reglementen van de verschillende disciplines wat meer op elkaar worden afgestemd. Zo was er enige discussie over het kaartteken "wegafsluiting", dat blijkbaar niet overal op dezelfde manier geïnterpreteerd wordt. Als ik in de reglementen kijk dan zie ik in eerste instantie geen verschil. Hieronder ziet U links artikel 7d van het TRK-1, waarnaar wordt verwezen in artikel 3h: "Het kaartteken 'wegafsluiting' onderbreekt een kaartweg niet (zie voorbeeld kaarttekens artikel 7d)", en rechts artikel 4.3 uit het BRKLAS (het Basis-Reglement Klassieke ritten). Dat lijkt sprekend op elkaar... Dat is ook logisch, want het BRKLAS is afgeleid van het TRK. Maar! Na enig rondvragen blijkt het volgende: Het "klassieke wereldje" bestaat uit twee delen: een deel dat (vooral) meedoet aan NRF-ritten die zijn uitgezet op het BRKLAS, en een deel dat (vooral) meedoet aan ritten die zijn uitgezet op het NHRF-sjabloon (de NHRF is de Nederlandse Historische Rally Federatie). En laat men er bij die NHRF nu anders over denken: daar sluit dit teken een weg WEL af (niet onlogisch, als je bedenkt wat het betekent...). Hoog tijd dat de neuzen dezelfde kant op gaan wijzen!
Deze discussie ontstond naar aanleiding van de volgende situatie. De kortste route van pijl 13 naar pijl 14 gaat via a-x-b-c-d-e (dat is korter dan via p). Bij a staat keercontrole 11; opnemen bij x, via a-p-s-c-b-y-x: controle 17. Dan langs stempelcontrole R (met het fraaie stempel "RAC-Oost") om via d-c-b-y alsnog naar x te gaan: controle 13. Maar daar zit het probleem, want tussen d en c staat het teken "wegafsluiting". Zoals gezegd moet dat genegeerd worden, zodat de reeks 11-17-R-13 toch de juiste is.
Tijd voor iets anders. In het tweede traject moest naar een pijl de kortste route worden geconstrueerd, maar was de route naar een punt geheel vrij (en in dat geval dus geen controles aandoen). Op weg van punt 7 naar pijl 8 staat bij a keercontrole 5. We volgen de oranje weg en willen dan bij b rechtsaf om via x en p de route bij z op te nemen. Bij b is rechtsaf echter afgepijld, zodat we via controle D verder gaan om te proberen via de gele weg langs het water (het Veluwemeer) nog bij z te komen. Voordat we bij c scherp rechtsaf kunnen, worden we bij k al naar rechts gepijld, waarna we snel de gele kaartweg bereiken. Prima, dan kunnen we alsnog via p naar z: controle 9. Maar wat nu? Pijl 8 is niet meer te bereiken (laat staan te berijden), zodat er niets anders op zit dan op weg te gaan naar punt 9. Maar naar een punt is er sprake van een vrije route, dus mogen we gewoon via de niet-kaartweg terug naar k om dan over de oranje wegen naar punt 9 te gaan. Het is dus NIET nodig om vanaf controle 9 de kaartweg naar c te volgen om daar scherp linksaf richting k te gaan. Met andere woorden: controle Y (met opdracht "HKR") is dus een foutcontrole! Kwestie van altijd het reglement blijven toepassen...
Af en toe een kleinigheidje er tussendoor. Hoe gaat U van pijl 10 naar pijl 11? Voor de hand ligt na pijl 10 rechtsaf, langs De Bonte Koe, en via de Bremerbergweg naar het begin van pijl 11. Maar als U dat zou doen dat steekt U de Hierdense Tocht over op een plaats waar geen brug ligt (ongeveer 1 kilometer - dat is 1 kaartvierkant - rechts van pijl 10). Dus toch maar de langere route via de Kokkelweg. Aan het begin van die weg, tussen pijl 10 en de Hof van Delft, stond controle E met de fraaie opdracht "hier keren, water over, doorgaan met pijl 11". Waarmee we dus toestemming kregen om zonder brug het water over te steken! Op dit kaartfragment ziet Flevoland er overigens inderdaad wat eentonig uit: lange rechte wegen met op ongeveer gelijkmatige afstanden vierkante terreinen met boerderijen. Ziet U ook hoe de uitzetter de eentonigheid probeerde te doorbreken? Zo niet, kijk dan nog eens net links van de "M" van "Mosselweg". Uw beloning: controle F.
En dan meteen nog maar zo'n "kleinigheidje". Pijl 4 heeft twee blokkeringsstreepjes, die omzeild moeten worden. Omdat er tussen die beide streepjes geen zijwegen zijn lijkt het erop dat we alleen maar over de gele weg (door de "H" van "Hulshorst") rechtdoor kunnen, om vervolgens de oranje weg over te steken, en na controle K verder te gaan met pijl 4. Of is er nog iets? Ja, die "viersprong" net na de K, dat is een versprongen viersprong, dus via de zuidelijke wit/grijs/gele weg (door de "y" van "Beyaerd") kunnen we net iets dichter achter de blokkering uitkomen; dus: na de K rechtsaf en dan drie maal linksaf. Beloning: controle N (met opdracht "HK, doorgaan met pijl 5"). Hebben we het nu wel gezien hier? Dat lijkt misschien zo, maar kijk nog eens goed: door "ul" van "Hulshorst" loopt een gele weg! Door die te benutten kunnen we toch nog het pijldeel tussen de beide streepjes berijden. En dat levert controle J op (die ik hier niet heb ingetekend, want dan zou de grap er af zijn). Let wel: deze fragmenten zijn behoorlijk uitvergroot! (even aanklikken)
En dan deze. (even aanklikken) Aan het begin van pijl 1 gaan we via een niet-kaartweg om de pijlpunt heen en missen zodoende de samenkomst met de gele weg. Omrijden via de geelgrijze weg (niet langs de D, gewoon de kortste omweg nemen) naar controle 14, om via de gele weg langs het pijlnummer "1" de route te hervatten. Na gekeerd te zijn bij de 14 kunnen we terug om de route bij het driehoekje met de D op te nemen: controle 15. Daarna is er nog een zigzag-route door het Revebos die ook nog naar die D leidt: controle E. Daarna de afsluitende controle H. Bent U het hiermee eens? Zo niet, dan doet U het beter dan Uw columnist het deed... Na controle 14 is het nog steeds mogelijk om de gele weg langs het nummer "1" te bereiken, namelijk door via pijl 2 te rijden, en dan via de oranje N306 helemaal naar het zuiden, en via de meest zuidelijke gele weg op dit fragment om het getal "1" heen. Conclusie: de 15 en de E zijn fout (evenals de D), en de juiste oplossing is slechts 14-H.
Het lijkt mij dat U zo een aardige indruk heeft gekregen van deze Botterronde. Ik heb nog wel een paar leuke situaties, maar die komen vast nog wel eens van pas als er weer eens een wat langere periode tussen twee ritten zit. Ik zie al een "Varia 13" aankomen; wie wat bewaart die heeft wat...
De planning. Over een maand de Pijlenrit (alweer van de Ellerijders), met een nieuwe uitzetter: onze gastcolumnist John Terpstra! Hopelijk wordt het niet te "militair"...
Voordat het zo ver is zal ik proberen U iets te laten zien van de ABC-Winterdroogrit van Joep Wanders, die ik persoonlijk zeer geslaagd vond. Leuke vallen, listige controleplaatsing, en dat alles op een Franse stafkaart! Op de site van de ABC-rally staat ook het een en ander over de "Rallycheck App", een app die controleborden overbodig maakt!? Daar valt vast ook wel iets over te schrijven. Ik verklap alvast dat zo'n ding in rally's misschien wel nuttig is, maar in "onze" kaartleesritten waarschijnlijk niet erg handig. Ommetjes, scherprijders, combinaties, om maar wat te noemen. Meer daarover over een week of twee. Na de Pijlenrit volgt snel de Turfschiprit, en daarna is er weer ruimte voor een gastcolumn, voordat we verder gaan met de Krabbenrit. En dan is het alweer zomer, en dan zien we wel weer verder.
Prettig voorjaar!