Krabbenrit 2023

Voordat we beginnen aan de Krabbenrit van 2023 kom ik eerst nog even terug op die van 2022. In de column die daar over ging schreef ik over controle 20: "Maar de uitleg zegt iets anders: na de 17 eerst naar het zuiden (controle 20), want "onderlangs Baarland is minder oranje". Ik zal het wel verkeerd zien, maar ik kan die route niet vinden. We mogen niet door punt 9, en door Oudelande is veel meer oranje (zelfs met behulp van de witte wegen aldaar) dan het stuk zuidelijk van punt 11. Wat zie ik verkeerd?" Daar kwamen aanvankelijk niet veel reacties op, maar na enkele maanden (!) ontving ik een mail van uitzetter Richard Dekkers: "Bedankt voor je goede column die ik nu pas lees. Ik wil even inhaken op wat je hieronder schreef en waarom ik controle 20 daar gezet had, ik had n.l. net onder de museumlijn een gele weg willen tekenen, maar ben dat helemaal vergeten te doen." Fijn dat hij alsnog reageerde, en het verklaarde alles, maar het is wel merkwaardig dat een uitzetter "vergeet" een weg te tekenen, en mogelijk nog merkwaardiger dat niemand van de organisatie dat dan in de gaten heeft. Zo'n rit wordt toch gecontroleerd?

Die rit (die van 2022 dus) kon dat overigens "wel hebben", want het was een leuke rit met goede vallen, en alles zat goed in elkaar. Reden te meer om met belangstelling uit te kijken naar de Krabbenrit van 2023, waarvan het eerste traject was gemaakt door dezelfde uitzetter, met ongeveer hetzelfde reglement. Niet helemaal hetzelfde, want het principe "nieuwe route" dat vorig jaar werd gehanteerd was nu vervangen door "standaard omrijden" (route opnemen dus), waarbij ik in de wandelgangen heb vernomen dat de reden hiervoor was dat zijn collega-uitzetter van het tweede traject, Suzan van Hoeve, dat omrij-systeem ook hanteerde.

En inderdaad, het eerste traject zat even goed in elkaar als de rit van vorig jaar, en deed op slechts enkele punten de wenkbrauwen fronsen. Het lijkt mij goed om die punten hier even te noemen.

1. Er was ergens een onvoorziene wegafsluiting, en de uitzetter had dat opgelost door die weg af te pijlen, verderop een naar links wijzende ritpijl te plaatsen, en keercontrole 37 op een andere plek dan de oorspronkelijk beoogde te zetten. Helaas staat in het nieuwe reglement dat na een horizontale ritpijl de weg moet worden gevolgd totdat een DUBBELE pijl het einde van de onvoorziene omleiding aangeeft; er moet dan NIET worden omgereden. En in dit geval ontbrak de dubbele pijl; je kwam op een eindeweg-situatie waar geen dubbele pijl stond, en ook geen enkele pijl, zodat de bedoeling voor de deelnemers onduidelijk was: waar eindigde de omleiding, moest er worden omgereden, of moest de route worden vervolgd? De meesten vermoedden dat er toch moest worden omgereden, en haalden op de een of andere manier controle 37 (hetgeen reglementair dus niet correct was; tot op heden is mij niet duidelijk of dit nu goed of fout werd gerekend).

2. Op weg van punt 11 naar punt 12 kwamen we het volgende tegen. Na de tekst "7.0" zijn er twee wegen naar rechts richting punt 12, waarbij het niet in één oogopslag duidelijk is welke van de twee de kortste is. Eerst denk je de linker weg, omdat de rechter weg schuin terug loopt; maar na dat schuin teruglopen loopt die weg dan "nog schuiner" naar de linker weg toe. Het is maar de vraag welke van de twee uiteindelijk korter is, en erg goed te meten is het ook niet. Het zou best eens een twijfelgeval kunnen zijn… Gelukkig stonden op beide routes geen controles, zodat het alleen maar tijd kostte (en gehobbel over het boerenerf waarover de rechter "weg" bleek te lopen). De uitzetter verklaarde desgevraagd "maar je ziet toch dat die linker weg korter is?". Ik heb het later nagemeten op afstandmeten.nl) en wat blijkt: de rechter weg is korter (173 tegen 181 meter)! Inderdaad een twijfelgeval dus, want dat is zo goed als even lang.

3. Op een aantal plaatsen zaten wegverleggingen aan het einde van een weg. Tegenwoordig moet je daar niet op omrijden als de afwijking minder is dan een bepaald aantal meters, en bij deze rit was dat 25 meter. Helaas was het niet steeds duidelijk of de afwijking nu wel of niet onder die 25 meter-grens bleef, zodat je in dubio zat of je wel of niet moest gaan omrijden om het gemiste stukje "op te halen". Waarom hier geen cirkels op de kaart gezet (als het niet de bedoeling was om te gaan omrijden), of een ander getal dan 25 te gebruiken (als het wel de bedoeling was)? Altijd geldt: twijfelgevallen dienen te worden vermeden!

Dan maar eens een voorbeeld uit dit eerste traject waarin het allemaal net een stukje ingewikkelder was dan in de rest van dit traject: de route van punt 14 tot punt 17 (uiteraard via 15 en 16). Punten mochten alleen worden bereden als ze "aan de beurt" waren. Even voor punt 15 worden we gekeerd door controle 33 (die stond niet waar hij hier getekend staat, maar verderop, vlak voor punt 15), en de weg net boven punt 15 blijkt verboden in te rijden. Opnemen voorbij punt 15, via de weg langs de Westerschelde (van paal 49 tot vlak voor paal 48). We mogen niet voortijdig door punt 16, dus we gaan via controle O en weg b, en worden gekeerd door controle 35. Dan een langere omweg via weg a: controle 36. Nu kunnen we de route naar punt 16 nog opnemen door gebruik van het mini-keerlusje bij x, net boven de ingang van de Westerschelde­tunnel. We gaan dus over weg c en willen dan om punt 16 heen naar x (en willen na x over dezelfde route terug), maar komen niet verder dan controle 34. Nu kunnen we alleen nog maar ter plaatse de route opnemen, en rijden hoofdroute door punt 16 en gaan op weg naar punt 17: controle 43. Deze route kan worden opgenomen voorbij deze controle, bij lusje x, door om punt 16 heen te rijden en via weg c naar weg b te gaan: controle 44. Vervolgens kunnen we nog bij x komen door over weg a naar weg b te gaan (controles D en 35), waarna we automatisch op de route naar punt 17 zitten.

Traject 1 werd afgesloten met een klassieke val. Hoe gaat u van punt 20 naar VTC 2? Simpel toch: eerste weg links, einde weg rechts, en linksaf naar de VTC? Maar waarom zou punt 20 het laatste punt zijn? Kijk eens in de rechter bovenhoek van de kaart! Het was maar zo'n 300 meter totdat je werd opgevangen door controle S met opdracht "keren, naar VTC 2", maar dat scheelde wel 30 strafpunten… De meeste navigatoren zullen de kaart wel ergens boven de tekst "Borsselepolder" hebben omgevouwen om er prettig op te kunnen werken. Maar dan is er een wel heel grote kans dat je dat punt 21 over het hoofd ziet. 

Mede omdat er in traject 1 dus geen "fouten van de uitzetter" zaten was iedereen in de rust heel benieuwd naar traject 2. Dat speelde zich af in Zeeuws-Vlaanderen, dat we tegen een toltarief van 5 euro bereikten door bovengenoemde Westerscheldetunnel. Bij mijn weten is in dit deel van Nederland nog nooit een nationale kampioenschapsrit verreden, of het zou ooit ("voor mijn tijd") een KNAC-Herfsttocht geweest moeten zijn. Uiteraard van tevoren even naar de kaart gekeken, en dat zag er goed uit: een heel mooi wedstrijdgebied met veel leuke weggetjes (en dunbevolkt!). Verder was het ook prima rittenweer, en waren de controles groot en goed zichtbaar. Niets leek een mooi traject 2 in de weg te staan. Helaas bleek dit een traject waarin de uitzetster nogal wat steken had laten vallen, waarbij ik opnieuw de vraag wil stellen "zo'n rit wordt toch gecontroleerd?". Wat er allemaal mis ging ga ik u verderop vertellen, maar eerst mag u even aan het werk. Het systeem van (een deel van) traject 2 was "zo min mogelijk over rode wegen of weggedeelten". Behalve dat er enkele snelwegen op de wat oudere topo-kaart voorkwamen, waren enkele wegen door de uitzetster rood gekleurd, en die kon je niet over het hoofd zien, maar zij had er blijkbaar ook aardigheid in om op een aantal plekken een weg over een uiterst korte afstand rood te kleuren, niet meer dan een stipje eigenlijk (zoiets als een rood Beltmanpuntje, maar dan anders). Kijkt u op de volgende collage eens hoeveel van die rode stipjes u kunt ontdekken. Eigenlijk zou u dat in een rijdende auto moeten doen, en zonder de mogelijkheid om in- en uit- te zoomen, dus probeer het eens zonder te kaart uit te vergroten!

Ik weet niet of u hier vrolijk van werd, maar de bijbehorende routes klopten tenminste. Dat kan niet worden gezegd van de volgende situaties.

1. Van pijl 13 (aan het einde van traject 2a) naar punt 14 (aan het begin van traject 2b) moeten we de kortste route rijden (reglement traject 2b: naar een wit punt kortste route, naar een geel punt 1-na-kortste route, naar een groen punt vrije route; alle wegen toegestaan, ongeacht de kleur). We moeten de N61 dus oversteken bij de mini-rotonde boven de tekst "Ponte", en daarna zijn er richting punt 14 drie wegen om uit te kiezen. De geel-grijze weg is natuurlijk de langste van de drie en die moeten we dus niet hebben. Blijven over: twee routes via de rode wegen; zie ook de uitvergroting op het tweede plaatje. Om geheel onduidelijke redenen vond de uitzetster dat de meest zuidelijke rode weg (die door het kaartteken Y) de juiste was??? Rara? Waarom niet op de rotonde de rechter rijbaan van de rode weg op, om dan na zo'n 500 meter over de gele weg verder te gaan? Wie dat deed (vrijwel iedereen) ontdekte dan dat de werkelijkheid anders was (zie het Google Maps-fragment in het derde plaatje): de gebogen weg door de Y ging verderop over in de gele weg, maar de rechte weg vanaf de rotonde ging rechtdoor naast de gele weg, zonder daarop aansluiting te geven. Het gevolg was dat je over die rode hoofdweg (de N61) moest doorrijden tot Biervliet, 5 kilometer verderop, en dan aan de overkant weer 5 kilometer terug. Na afloop gaven de uitzetters de volgende merkwaardige reactie: "Vreemd, zo stonden die wegen toch niet op de kaart?".

2. Hier gaat het om de route van pijl 5 naar pijl 6, zonder pijlen te kruisen, en zo min mogelijk over rode wegen. We willen pijl 6 dus niet kruisen (via de oranje weg), en zoeken dus naar andere opties. Op pijl 6 rechtsaf en dan eerste weg links komt in aanmerking, maar onder een pijl wordt geacht een rode weg te liggen, dus liever niet. Direct na pijl 5 rechtsaf is zinloos: die grijze weg is verderop rood en loopt dan ook nog dood. De tweede weg rechts zou kunnen, maar is afgesloten door een bermlijn. De enige andere mogelijkheid is de gele weg rechts, die met keercontrole 18. Er is namelijk een route van het type "de kaart rond": via a-b-c-d-e-f-g-h kunnen we zonder rood naar de voet van pijl 6. Als we heel goed kijken blijkt er echter bij de blauwe "b" een fiets te staan, zodat daar we bij nader inzien toch niet langs mogen. Geen nood, daar kunnen we heel eenvoudig omheen over de grijze wegen door de tekst "polder". Mooi, we noteren controle 18, en moeten die route dan opnemen bij a>b, dus via de rode weg. Wie dat deed liep echter vast tussen a en b op een soort grasvlakte; zo te zien was dat niet de bedoeling. Later bleek de 18 bedoeld te zijn als foutcontrole, "omdat je niet over een fietspad mag". "Maar daar kan je toch gewoon omheen?" "Nee, die wegen zijn allemaal afgesloten, o nee, toch niet zie ik nu". Ik zeg maar even niets meer over vooraf controleren…

3. De hierboven genoemde pijl 5 had ook enige voeten in de aarde. In het vorige plaatje zag u slechts het einde van de pijl, maar de volledige "pijl" zag er uit zoals u hier ziet. De "val" was dat het eerste stukje van de "pijl" niet bij de "pijl" hoorde, omdat er – volgens de uitleg – "een opening in de pijl zat". De uitzetster haalde hier wat dingen door elkaar: [1] bij grensbenaderen heb je het begrip "opening in de grens", en [2] je hebt pijlen die ergens anders beginnen dan je op het eerste gezicht zou denken. Extra merkwaardig is dat het pijlnummer "5" nu juist staat bij het stukje "pijl" dat er niet bij hoort?? Niet erg fraai… De meeste deelnemers hadden wel door wat de bedoeling was en reden alleen het "tweede deel" van "pijl 5". Maar ze vroegen zich wel af wat die zwarte streep bij de "5" dan (reglementair) eigenlijk wel was. Zwarte wegen komen niet in de legenda voor; het zou een heel lang houten gebouw kunnen zijn, maar dat zou de gele weg dan ook blokkeren? Er waren deelnemers die (dus) vonden dat je dat eerste stukje helemaal niet mocht berijden, en dat de rest van de pijl dus ook onbereikbaar was. Hoe ze naar pijl 6 zijn gegaan is mij niet duidelijk.

4. Deze is uit de categorie "uitzetter, let ook op de foutroute(s)!". Nog even terug naar het begin van traject 2a. De barricade op pijl 3 moet worden ontweken volgens het baril-principe. Vanaf pijl 2 dus via a naar b, om ergens een keerlus te maken en via b-a-g naar h te gaan, met aldaar nog een "rondje" om het driehoekje, maar daar gaat het nu niet om. Waar het wel om gaat: welke keerlus nemen we (met zo min mogelijk rood)? Een mogelijkheid is via d naar rechts en via e weer naar links, en dat was volgens de uitleg de beoogde foutroute (met controle D). Waarom fout? Wel, omdat er een kunstig verstopt keerlusje zit in de "o" van "Verdronken" (bij mijn blauwe "c"). Dat leverde de goedcontrole 17 op, en op de moederkaart vormden de goede 17 en de foute D terecht een combinatie. Wat is nu mijn punt? Die route via de D is weliswaar inderdaad fout, maar het is niet de "goede foutroute": halverwege de oranje weg e zit namelijk een klein stukje rood! De "goede foutroute" gaat via d over gele wegen helemaal naar lusje f, en weer terug, en levert – helemaal zonder rood – een controle B op. Volgens de moederkaart dus 2 fout: de 17 gemist en controle B genoteerd. Hopelijk voor de gedupeerden is deze B later bij de combinatie getrokken; ik kan het u niet vertellen, want er werd geen gecorrigeerde moederkaart gepubliceerd, en tussen de voorlopige uitslag en de prijsuitreiking ook geen definitieve uitslag. Iedereen moest maar raden wat er wel of niet was geneutraliseerd…

Grappig genoeg hadden de twee uitzetters allebei dezelfde afsluiting van hun traject bedacht. Geen onderling overleg? Of juist wel? Een eindje hierboven zag u punt 21, een heel eind van de VTC af. Na rust leek traject 2b ook te eindigen met een punt 21, maar ook hier was het valletje "er is nóg een punt!" van toepassing. In dit geval lag dat allerlaatste "extra" punt helemaal niet zo ver van de finish, maar de uitzetster had hier een andere truc uitgehaald: het cirkeltje met daarin het getal 22 was maar een kwart zo groot als dat van alle voorgaande punten. Misschien flauw, maar je kan er weinig tegen inbrengen, er staat nergens voorgeschreven hoe groot die cirkeltjes moeten zijn.

Ten slotte de oplossing van de opgave "zoek de rode weggedeelten". U had er zes kunnen ontdekken, zoals te zien op de volgende kaartjes.

Enkele deelnemers klaagden er over dat in deze rit "zo veel verschillende reglementen" werden gebruikt: eentje voor traject 1, eentje voor traject 2a, en eentje voor traject 2b. Ach, vroeger had je West-Nederland-Ritten (WNR) die soms uit wel 8 trajecten bestonden, met voor elk traject een ander reglement (punten, pijlen, ingetekende lijn, baril, grensbenadering, in allerlei varianten). Daar werd nooit over geklaagd, maar je kreeg dan wel ruim voor de rit een uitgebreide brochure toegestuurd met daarin alle reglementen.

Nu moet ik zeggen dat het in deze Krabbenrit wel een beetje verwarrend was. In traject 1 ging het om zo weinig mogelijk oranje, waarbij kruisen onbeperkt mocht, en niet over grijs en paars, waarbij deze kleuren ook niet mochten worden gekruist. Over rood werd niets gezegd (maar in Zuid-Beveland zijn dan ook geen rode wegen). In traject 2a was het, zoals gezegd, zo min mogelijk rood, en verder alle kleuren toegestaan. Over kruisen van rood was daar niets bepaald, maar wel was het zo dat onder een pijl een rode weg geacht werd te liggen, en pijlen mocht je dan weer niet kruisen… Traject 2b was een puntenrit waar alle kleuren mochten worden gebruikt, maar de overgang van 2a naar 2b was dan weer een beetje vaag. Ik snap wel dat sommigen dit allemaal een beetje verwarrend vonden.

Het is nooit de bedoeling van deze columns geweest om oordelen over ritten, uitzetters, organisaties en/of deelnemers uit te spreken; het ging er vooral om u te melden wat (in positieve of negatieve zin) opviel. Leuke constructies, twijfelachtige vallen, grappige voorvallen, etc. Wel is het inmiddels zo dat u meestal kunt merken hoe ik over een bepaalde rit (of traject, of val) dacht. In het bovenstaande zaten nogal veel "dingetjes" die zonder meer aandachts­punten voor de volgende keer zouden moeten zijn. De uitzetters waren ongetwijfeld van goede wil, maar moesten blijkbaar alles alleen doen (tot en met het rekenwerk). Het gebied was schitterend, het weer prima, de controles groot en goed zichtbaar, dat mag allemaal gezegd worden. Jammer van de vele slippertjes! Laten we hopen dat volgend jaar alles piekfijn in orde is. Het sleutelwoord lijkt mij: laten controleren!!!

We sluiten weer eens af met iets uit de oude doos. Jawel, ik heb nog wat gevonden (in mijn geheugen). Tijdens een vakantie bezochten mijn echtgenote en ik ooit de plaats Staphorst, toevallig op een zondag, en net op het tijdstip dat de plaatselijke bevolking ter kerke ging. Op zo'n moment kan je beter niet met een auto over de Oude Rijksweg willen rijden, want de bevolking komt je daar massaal, lopend over de volle breedte van de weg tegemoet, en is niet van plan ook maar een centimeter opzij te gaan. En omdat men er niet van fotografen gediend is, stond er (destijds) langs die weg een groot bord "fotograferen verboden". Maar dat was een beetje een eenzijdig verbod, want vlak naast dat bord bevond zich een grote kast met een snelheidscamera van de politie! Wat gij niet wilt dat u geschiedt…