Dit is column nummer 57. Aanvankelijk was de planning dat in deze aflevering de uitleg van de Ronde door Vriesland zou staan, spoedig gevolgd door de uitslag daarvan in nummer 58, en dat dan in nummer 59 de Golfrit aan de orde zou komen. Maar omdat de inzendtermijn van de RdV met twee weken is verlengd wordt de volgorde gewijzigd: eerst de Golfrit, en volgende week de RdV, waarbij uitleg en uitslag waarschijnlijk in één (lange) column gecombineerd zullen worden, omdat daarna de Brabant-Grensrit alweer om aandacht vraagt. Het wordt een druk najaar, maar dat mag ook wel na de lange zomerstop!
Wat die RdV betreft: in de wandelgangen van de Golfrit liet een enkele aanwezige blijken het jammer te vinden dat de inzendtermijn is verlengd op verzoek van enkele deelnemers; hij vond dat iedereen tijd genoeg had gehad om een oplossing in te sturen. Maar het staat de organisatie natuurlijk altijd vrij om de "rijtijd" te verlengen als daar aanleiding voor is... Ik denk dat de (quasi-?)verontwaardiging voortkwam uit nieuwsgierigheid naar de juiste oplossing; ik beschouw het maar als een compliment dat sommigen de oplossing zo snel mogelijk willen zien!
Maar we zouden het over de Golfrit hebben. Uit voorgaande edities van deze rit was al bekend dat uitzetter Wiel Coopmans een zekere voorliefde heeft voor vallen gebaseerd op opdrachten bij routecontroles. Hoewel er deelnemers zijn die hier niet bijzonder van zijn gecharmeerd is er reglementair niet veel op aan te merken. Sommigen stellen dat dit een soort misbruik maken is van het reglement; immers deze opdrachten zijn eigenlijk bedoeld om fout- en goedrijders weer op dezelfde route te krijgen, of om in geval van onvoorziene omstandigheden (zoals onverwachte wegopbrekingen) de deelnemers om bijvoorbeeld een afgesloten weg heen te leiden (ook dwangpijlen zijn ooit voor dit doel uitgevonden, waarbij het einde van een omleiding soms werd aangegeven met een dubbele pijl, iets dat bij mijn weten tegenwoordig niet meer voorkomt, of het zou moeten zijn in de rallywereld, waarin ik minder bekend ben). Maar zoals gezegd, zolang het reglementair niet verboden is staat het uitzetters vrij om vallen te baseren op een opdracht bij een controle. En het moet gezegd, waar zo'n "val" meestal bestaat uit een opdracht als "1L" of "ER" (waarbij dan op de een of andere manier een rondje moet worden gereden om de route op de samenkomst van wegen net achter de betreffende controle op te nemen), was er in deze Golfrit ten minste één opdracht die je origineel zou kunnen noemen. En het "leuke" was dat er in de loop van de rit langzaam naar deze val werd toegewerkt. Op een aantal plaatsen kruiste de route een drukke voorrangsweg, en een keer of drie kwam het voor dat de uitzetter vlak voor die oversteek een onbemande lettercontrole had geplaatst met in het witte opdrachtgedeelte de tekst "Voorzichtig". Een prima manier om de vaart er uit te halen en de deelnemers veilig te laten oversteken (vroeger was het overigens gebruikelijk om in zo'n situatie een rode vlag te plaatsen). Maar toen zo'n situatie zich tegen het einde van de rit voor de vierde keer aandiende stond er niet alleen "Voorzichtig", maar "Voorzichtig viersprong oversteken". Nu denkt U misschien dat dit op hetzelfde neerkomt, maar in feite is dit een OPDRACHT om de viersprong over te steken, waarna, net als na bijvoorbeeld "1L" of "ER", de route op diezelfde viersprong moet worden opgenomen! Wie dit door had werd bij zijn poging om dit inderdaad te doen door een aantal maal rechtsaf te slaan beloond met een opvangcontrole met opdracht "NVH" (niet verder herconstrueren). De critici van dit principe betoogden na afloop dat in zo'n geval de code-opdracht "XO" gebruikt zou moeten worden (zoals meestal ook gedaan wordt), maar bij raadpleging van het reglement blijkt daar te staan "opdrachten KUNNEN in code worden gesteld"; maar ze mogen dus ook voluit worden uitgeschreven.
|
Een ander voorbeeld van een "flauwe grap" zat aan het einde van traject 1. In het reglement stond dat gestippelde delen van pijlen geneutraliseerd waren, en zoals U hiernaast kunt zien was onder andere het laatste deel van pijl 24 gestippeld. Op het eerste deel van die pijl stond controle Z, en net voorbij het einde van de pijl controle R. De meesten noteerden de Z en dachten "de rest is neutraal, dus de R moeten we niet opschrijven". Jammer dus, want het uiterst korte stukje route van de punt van pijl 24 tot de VTC-rust behoorde niet tot het neutrale gedeelte, en daarom diende de R ook gewoon genoteerd te worden. |
 |
 |
In traject 2 (ingetekende lijn met blokkeringen) kwam deze originele situatie voor. Van a naar b is de ingetekende lijn net naast de gele weg getekend. Je bent geneigd om nu over de gele weg naast de lijn te gaan rijden (via controle F), maar, zoals fijntjes in de uitleg staat, het is geen grensbenadering... De kortste route van a naar opnamepunt b is via c! |
Zowel in de pijlenrit van traject 1 als in de ingetekende lijn van traject 2 was het niet toegestaan om een pijl of de lijn tegengesteld te berijden, en evenmin om een pijl of de lijn te kruisen. Mogelijk omdat er in deze columns wel eens aandacht aan is besteed stond er dit jaar duidelijk in het reglement wat we moesten doen indien er slechts keuze was tussen kruisen en tegengesteld rijden: in dat geval mocht (moest) er tegengesteld worden gereden, maar wel zo kort mogelijk. Waarmee het dilemma uit vorige ritten vermeden werd. En het stond er niet voor niets: het kwam daadwerkelijk voor dat je deze keuze had, en dus verplicht tegengesteld moest gaan rijden. Mooi, tot zo ver. Maar er zijn meer keuzes denkbaar: het kan ook gebeuren dat je moet kiezen tussen keren en tegengesteld rijden, en dat kwam voor in de volgende situatie.
Na keercontrole 21 moet de lijn worden opgenomen bij d>c, via a-b-c-x-z-w-e-d (niet via a-b-c-e-d, wegens kruisen). Op c-x worden we opnieuw gekeerd door controle 24, waarna d nog te bereiken is via c-e-d (nu mag dit wel, omdat er vanaf de 24 geen sprake is van kruisen!). Nu gaat het goed tot controle 22, waarna punt d niet meer bereikbaar is. Het nieuwe opnamepunt is c>x, dus opnieuw controle 24 (bij c vervalt de voorkennis omdat er weer hoofdroute wordt gereden, al is het maar tot de 24). Nu opnemen bij x>y, via c-b-k-y-z-x. En nu komt het probleem: aangekomen bij x is er geen weg naar y, en wat nu? Er is keuze tussen keren (terug naar z) en tegengesteld rijden (rechtdoor naar c). In zo'n geval is de juiste redenering meestal "gedwongen rechtdoor, dus tegengesteld", maar in het Golfrit-reglement stond: "Keren is uitsluitend toegestaan: (a) indien noodgedwongen, (b) indien daartoe opdracht wordt gegeven, (c) bij een keercontrole, (d) indien reglementair geen andere mogelijkheid aanwezig is", en dat laatste (d) is hier het geval. En dat betekent dat het nieuwe opnamepunt y>z bereikt moet worden via x-z-w-e-d-c-b-k-y (niet kruisen via e-c-b): controles Z en 23. Ten slotte is er nog een route naar y via z-n-m-k-y, maar zo ver komt het niet, want controle Y geeft "NVH". Degenen die niet keren bij x rijden x-c-b-k-y en noteren een tweede Z (die dus fout is). Het klopt allemaal wel, maar het lijkt een beetje "gemeen" om het ene keuzegeval wel expliciet in het reglement te vermelden en het andere niet (al moet gezegd worden dat de keer-bepaling die hierboven is aangehaald feitelijk wel voldoende is).
Deze Golfrit zat verder vol met allerlei situaties die niet bijzonder moeilijk leken maar waar je toch van alles fout kon doen, zodat er uiteindelijk toch een goed klassement uit kwam. En de organisatie verdient een compliment voor de duidelijk waarneembare controles: net als vorig jaar waren de "langsrijders" voorzien van grote oranje achterborden, waardoor je deze controles niet over het hoofd kon zien. Dat verdient navolging!
De volgende NRF-kampioenschapsrit is de Brabant-Grensrit. Heb ik zin in!
