Uit de (lege) oude doos
Een flink aantal van de columns die op deze plek zijn verschenen eindigden met iets "uit de oude doos". Daar kwam een einde aan toen de bodem van die doos werd bereikt. Maar heel af en toe schiet mij nog wel eens iets te binnen dat in aanmerking komt om hier te worden vermeld. En u voelt hem al aankomen: hier is er weer eentje!
Héél veel jaren geleden (het zal in de jaren 80 zijn geweest) was ik een van de uitzetters van een autopuzzelrit ter gelegenheid van het zoveeljarig bestaan van mijn toenmalige werkgever. Die rit begon in Krimpen aan den IJssel en eindigde bij het restaurant van safaripark Beekse Bergen in Hilvarenbeek. De rit ging, bij wijze van verrassing, DOOR het safaripark! De deelnemers konden bij de kassa (waar ze gewoon via de routebeschrijving langskwamen) hun bij de start meegekregen "verrassingsbon" inleveren. Ik herinner me dat er één equipe was dat de instructies niet goed had gelezen en zelf de (dure) tickets (die door de organisatie reeds waren afgerekend) opnieuw betaalde! Lees altijd het reglement…
De feitelijke start van deze rit was net over de Moerdijk, zodat er een aanlooproute was van Krimpen naar dat startpunt. Om ervoor te zorgen dat de deelnemers ook tijdens dit aanlooptraject wat te doen hadden, was door de uitzetters o.a. de volgende vraag bedacht:
Te beantwoorden op de Moerdijkbrug: Noem zo veel mogelijk verschillende zaken WAAROP U hier rijdt.
Het bleek dat de deelnemers bij het beantwoorden van deze vraag (zelfs zonder dat wij daar expliciet om vroegen) bijzonder inventief en/of creatief waren. De antwoorden die op deze vraag werden gegeven overtroffen onze stoutste verwachtingen! Ziehier een greep uit de vondsten (voor zover die in mijn archief bewaard zijn gebleven):
* ik rijd op de Moerdijkbrug
* ik rijd op de weg Rotterdam-Breda
* ik rijd op de A16
* ik rijd op de E10 (zoals de huidige E19 toen heette)
* ik rijd op asfalt
* ik rijd op benzine (of diesel of gas)
* ik rijd op vier wielen
* ik rijd op radiaalbanden
* ik rijd op vier (of een ander aantal) cilinders
* ik rijd op zaterdag
* ik rijd op 12 juni (of wat het ook was)
* ik rijd op de routebeschrijving
* ik rijd op aanwijzingen van de uitzetters
* ik rijd op m'n dooie akkertje
* ik rijd op kosten van de zaak
Dat is toch een mooie verzameling zaken waar je, allemaal tegelijk, op kan rijden?
De fopper gefopt
Terug naar het heden. De maart-droogrit van de Amac was de vierde in successie die door Remco Luksemburg was uitgezet. Deze rit had als naam "We gaan toch op vakantie - Over de grenzen", en hoewel er een stuk grensbenadering in voorkwam mochten we voor de verandering eens WEL over de landsgrens (waaraan in het wedstrijdgebied – rond het Drielandenpunt – geen gebrek is; hele stukken van de route lagen dan ook in België of Duitsland). In deze rit kwamen allerlei kaartleessystemen aan bod, en zo moesten we van pijl 8 naar pijl 9 de LANGSTE route rijden (waarbij elke weg en ook elke samenkomst van wegen maar één keer mocht worden gebruikt). Zie onderstaand kaartfragment, waarop u een stuk België ziet met niet alleen Nederlandse en Franse maar ook Duitse plaatsnamen (NL: Terbruggen, F: Plombières, D: Völkerich); België is inderdaad drietalig!
De oplossing, zoals die in de uitleg stond, ziet u in het plaatje met de oranje rand. Bekijk de route (de blauwe lijn) plus de twee inzetkaartjes, en lees de tekst van de uitzetter eronder. Nu moet u weten dat Remco verzot is op "verstopte weggetjes", en we kunnen rustig stellen dat hij hier, onder de tekst "Wit(tenweg)", een hele mooie had gevonden.
|
|
Maar wat hij hier over het hoofd had gezien was dat andere modeverschijnsel: water over de weg! Het beekje dat naast de W van "Wittenweg" keurig onder de gele weg door gaat, dat kruist die verstopte witte weg "gelijkvloers" (tussen de gele weg en de W), zoals minstens één deelnemer ontdekte, waarna dit stukje route helaas geneutraliseerd moest worden. Zie bij de blauwe pijl op de uitvergroting hieronder.
|
Nu we het toch over verstopte wegen hebben, in de vorige column ("Varia 18") had ik het over allerlei zaken die je kan verstoppen, zoals wegen, pijlen (daar gaan we het later nog wel eens over hebben), keerlusjes, controles, fietspaden, kleuren (!), en blokkeringsstreepjes. En zonder het zich te realiseren heeft Remco daar nog een categorie aan toegevoegd: in bovengenoemde Amac-droogrit zat een verstopt hek-over-de-weg (waar je bij de Amac niet doorheen mag construeren)! Van pijl 10 naar pijl 11 was de opdracht grensbenaderen tegen de klok in, dus aanhoudend rechts. Het eerste stuk daarvan ziet u hiernaast. Nu we hier toch zijn, hoe beoordeelt u de "grijze weg met zwarte streepjes" even voorbij pijl 10, links van de P van "Preuswald"? Weg met bomen? Tramlijn? Blokkeringen? Nee, niets van dat alles, het is "gewoon" de rijksgrens, die hier pal naast de weg loopt! Zie de grenspalen (Gp) 1006, 1008, 1011, 1014, 1023 en 1024. |
Wat kan je nog meer verstoppen?  |
Door de W van Schouwen?
Aan bruggetjes geen gebrek. Nog een modeverschijnsel: de ontbrekende bermlijn(en). Meestal staat in het reglement dat tenminste één van beide bermlijnen moet doorlopen om iets als een weg te mogen aanmerken. En zoals ik vorige keer al aanstipte: bij de Pijlenrit is het ook goed als de kleur van de weg doorloopt, zelfs zonder bermlijnen, bijvoorbeeld door een kaarttekst. Maar bij de DHRC-droogrit van maart, genaamd "Rondje Schouwen-Duiveland", vermeldde het reglement, bij wijze van uitzondering: "Een kaartweg heeft altijd 2 ononderbroken bermlijnen". Vanaf pijl 4 liep de route naar het noorden, via controle G. De kortste route van pijl 4 naar de G is die door de letter W van "SCHOUWEN". Maar! Kijkt u eens hoe de gele weg door die W loopt, en vergelijk dat bijvoorbeeld met de oranje weg die door de H loopt. Rechts ziet u in het oranje kader beide situaties uitvergroot. De standaardmethode waarop zoiets op de topokaarten staat is zoals het bij de H is getekend: de bermlijnen lopen door tot vlak voor de letter, en de kleur loopt tegen de letter aan. Bij de W had uitzetter Jürgen Donders zowel voor als na de letter de kleur geel verwijderd, waardoor de weg volgens hem niet meer doorliep; de originele kaartsituatie ziet u in het blauwe kader. In de online-uitleg (via Microsoft Teams, later terug te kijken via YouTube) vond hij dat zelf een "flauwe grap", en ik denk dat ik het daar wel mee eens ben…
We blijven nog even op Schouwen-Duiveland. Als je dat eiland verlaat naar het zuiden, dan ga je over de Zeelandbrug, richting Noord-Beveland. En hoe dat er op de kaart uitziet kunt u hieronder zien. We moeten van X naar Y, grensbenaderend tegen de klok in. En dan rijst al snel de vraag: kunnen we bij paal 10 onder de rode weg (plus gele parallelweg) door? (Merkwaardig trouwens: er staan twee palen 10 op de kaart?!)
Er staan daar geen brug-, viaduct-, of tunneltekens, maar we kennen onze legenda, en daarin staat dit (zie rechts). En nu zitten we met een dilemma. Gaat die gele weg die langs controle A loopt onder de "brug op pijlers" door? Tot waar loopt die brug precies? Het lijkt duidelijk dat het stukje van de laatste pijler tot de kust nog bij de brug hoort (want er zit water onder), maar wat gebeurt er daarna? Houdt de brug op bij de kustlijn, of loopt hij nog een stukje verder door? Daar waar de weg naar rechts buigt zien we dijktekens, dus daar ligt de weg op een dijklichaam. Maar het stukje weg tussen de kustlijn en de al-dan-niet onderdoorgang, daar staan geen dijktekens. De weg zou daar dus op maaiveldhoogte kunnen liggen, maar het zou ook kunnen dat dat het laatste stukje van de brug is. Wie zal het zeggen? Toch moeten we hier kiezen of we van X naar Y via de A gaan, of liever via de J. Dat het een val is, dat is duidelijk, want er staan twee controles, en zelfs het haventje heet "De Val"! Een blik op de originele kaart leert trouwens dat de witte weg van controle A naar de rode weg op de wedstrijdkaart is bijgetekend. Ik houd het erop dat dit een twijfelgeval is, en ben van mening dat uitzetters dit soort dilemma's moeten vermijden. In een mail gaf de uitzetter, na een vraag van mij, aan dat hij het met mij eens was en dat hij er nog over twijfelde of hij dit stukje zou neutraliseren. Wat hij uiteindelijk helaas niet deed. Ik heb later nog even met Google Maps en met Street View gekeken, en het lijkt erop dat er in werkelijkheid wel een onderdoorgang is. Het is (van bovenaf) moeilijk te zien, maar het lijkt meer op een tunneltje dan op een weg onder een brug door. Dus…
Pijlen NIET in nummervolgorde?
Om nog even op Schouwen-Duiveland te blijven nog even een leuk instinkertje. De hoofdroute van start naar finish was weliswaar grensbenadering, maar op de kaart stond ook een aantal genummerde pijlen (1 tot en met 9). En daarover zei het reglement: " Steeds wanneer de afstand van de grensbenaderingsroute tot het begin van een pijl over kaartwegen zo kort mogelijk is, dient de grensbenaderingsroute te worden verlaten, dient de kortste route naar de pijl te worden geconstrueerd en gereden en dient daarna de kortste weg te worden geconstrueerd en gereden naar de plaats waar u de grensbenaderingsroute heeft verlaten om de pijl te gaan rijden." Je moest dus steeds even van de grens af om een uitstapje naar een pijl te maken. Nu bevonden de pijlen 1 t/m 4 zich aan het begin van de route, pijl 6 halverwege, en de pijlen 7 t/m 9 aan het eind, allemaal redelijk dicht bij de grensroute, terwijl pijl 5 zich ergens midden op de kaart bevond, tamelijk ver van de grensroute. Hierbij kwam je in de verleiding om na de eerste vier pijlen aan de route naar pijl 5 te beginnen, waarna logischerwijze de pijlen 6 t/m 9 aan de beurt kwamen. Maar nergens in het reglement stond dat de pijlen in nummervolgorde moesten worden aangedaan, en wie dat door had en goed oplette, die ontdekte dat je de kortste route naar pijl 5 kreeg als je pas NA pijl 6 aan pijl 5 begon! Eigenlijk waren de pijlnummers geheel overbodig, maar zonder die nummers zouden misschien meer deelnemers het goed doen? Het wordt eentonig, maar het blijft een waarheid als een koe: LEES ALTIJD HET REGLEMENT!
Frans T-systeem uit Engeland
De naam Targa is hierboven nog niet gevallen. Merkwaardig, want een beetje droogrit-rijder kan tegenwoordig niet meer om de Targa-ritten heen, zoals ik hopelijk in vorige columns heb duidelijk gemaakt. Daarom nu nog iets over het tweede traject van het eerste deel van hun februari/maart-ritten (in hun woorden: Feb+March Route Card, Part One, Section Two). In de vorige column vertelde ik u dat in Frankrijk een systeem bestaat dat enigszins op ons T-systeem lijkt, namelijk "Lignes Rouges en Cercles" (rode lijnen in cirkels), maar dat daarbij de T's (en andere figuren) niet zijn genummerd: "je rijdt bijvoorbeeld een puntenrit, en daarbij komen deze rode figuren overal op de kaart voor (binnen cirkeltjes), zodat je ze kan tegenkomen bij de routes van punt naar punt. En daarbij geldt dan de bepaling dat je de cirkels niet mag binnenrijden èn verlaten over een rode weg; alle andere combinaties zijn wel toegestaan: wit-rood, rood-wit, en wit-wit". Inmiddels is mij duidelijk geworden dat het "Franse T-systeem" wel degelijk hetzelfde is als dat wat in Nederland en België wordt gebruikt, en dat de variant met de "Lignes Rouges en Cercles" door Peter Rushforth is bedacht om het wat interessanter te maken. Ere wie ere toekomt! Dank aan zijn Targa-collega Anthony Preston voor deze correctie.
Wat ik de vorige keer nog niet wilde zeggen omdat het traject nog liep, is dat ik wel een tip voor u heb voor als u dit systeem nog eens krijgt voorgeschoteld. Ik herhaal nog even het plaatje van de vorige keer, waarop te zien is welke situaties je bij dit systeem allemaal kan tegenkomen (op weg tussen twee genummerde punten, althans in dit geval). Maar kijkt u eens naar de tweede cirkel van links op het plaatje linksonder. Daar ziet u een "gewone" T. En lees dan nog eens in de vorige alinea wat er in die cirkels niet mag, en wat er wel mag. Valt het kwartje? Rood-rood is niet toegestaan, en omdat op deze T-splitsing ALLE uitgangen rood zijn is er daar geen enkele route mogelijk! Je zou daar net zo goed een blokkeringskruis kunnen zetten, en als u dit systeem nog eens tegenkomt dan raad ik u aan om op alle wegsamenkomsten waar alle toeleidende wegen rood zijn gewoon een kruis te zetten. Dat vermindert het aantal mogelijke routes aanzienlijk!
NB: Deze Franse topokaart lijkt in een aantal opzichten op zijn Engelse soortgenoten. Zo ziet u dat ook hier hoogtepunten ("points altimétriques") worden aangeduid door middel van wat wij een Beltmanpuntje noemen, en is er ook hier sprake van "unfenced roads" ("rues sans clôtures"?).
De vorige column eindigde met de woorden "Kom maar op met die vaccins!". Deze week heeft uw columnist zijn eerste prik ontvangen. Volgende maand de tweede. Kom maar op met die ritten!