De laatste column die over een "echte" rit ging was die van 14 juni 2020, en omdat die een "deel 2" betrof was het toen ook alweer eventjes geleden dat de betreffende rit verreden werd: dat was op 29 februari van dat jaar. En de eerste keer dat we daarna weer een nationale rit mochten rijden was op 12 maart 2022, dus iets meer dan 2 jaar later. En toevalligerwijze was dat ook weer een Pijlenrit, en wel de rit waar deze column over gaat. Alle columns tussen toen en nu gingen voornamelijk over droogritten, waaronder mijn eigen Rondes door Vriesland. Hoewel de columns doorgaans in een tempo van 1 à 2 per maand verschijnen, heeft u na de vorige editie ("Varia 22", d.d. 26 september 2021) bijna een half jaar op de volgende (deze) moeten wachten; dat reden daarvoor was voornamelijk dat ik een beetje uitgepraat was over die droogritten, en net als u zat te smachten naar een echte rit. Niettemin bevatten de droogritten uit die periode heus wel situaties die het waard zijn hier behandeld te worden, en in de toekomst zal ik er vast nog wel eens op terugkomen. Maar laten we het nu (eindelijk!) weer eens hebben over een echte rit, de Pijlenrit van 2022.
Bovengenoemde column uit 2020 begon overigens met de woorden "Een van de minder ernstige gevolgen van het coronavirus is dat de volgorde van de columns een beetje door de war is geraakt". En ook nu is dat weer het geval, maar dat is omdat de ritten zelf een beetje van volgorde zijn veranderd: de Botterronde, traditioneel de eerste rit van het jaar, is verplaatst van begin februari (nog tijdens de coronamaatregelen) naar 30 april, en komt daardoor terecht tussen de Turfschiprit (19 maart) en de Krabbenrit (14 mei). Waarom de Pijlenrit en de Turfschiprit op opeenvolgende zaterdagen worden verreden (12 respectievelijk 19 maart) is mij niet duidelijk; je zou toch zeggen dat de verdeling over de beschikbare maanden wat handiger had gekund. Maar niet zeuren, we zijn al lang blij dat we weer buiten mogen rijden…
Je zou denken dat de eerste rit na corona een groot aantal deelnemers zou trekken, maar dat viel t och een beetje tegen. Met totaal 20 equipes bleef het aantal steken op zo'n 61% van de laatste twee Pijlenritten. In onderstaande tabel de aantallen van de laatste jaren, met ter vergelijking ook de aantallen van de Botterrondes, die ook door de Ellerijders worden georganiseerd.
Voor de B-klasse hadden drie equipes ingeschreven, maar eentje had afgezegd, en een ander verkoos bij nader inzien de A-klasse. Bleef er nog één over (en inderdaad, die heeft gewonnen…). Ook de A-klasse kende afzeggingen, en niet van de minsten. Zowel Albert Boekel - Remco Luksemburg als Hans Divendal - Joep Wanders (allemaal kanshebbers) moesten afzeggen vanwege positieve corona-tests; het schijnt dat de ROZ Classic (5 maart) hier schuldig aan is. Gevaarlijke sport, rallyrijden… Grapje van Joep: helaas Corozna opgelopen!
De rit zat technisch goed in elkaar en er was - voor zover ik weet - niets op aan te merken. Organisatorisch gezien zaten er wel wat schoonheidsfoutjes in. Zo zag ik enkele equipes vertwijfeld rondrijden op het (bekende) parkeerterrein buiten Elburg, op zoek naar de blauwe startvlag, die daar bijna altijd staat als er in Elburg wordt gestart. Helaas, deze keer geen vlag, en dat is reglementair onjuist; zie artikel 7b van het ATRR: "Een SC [startcontrole] is kenbaar aan tenminste één blauwe vlag". Het ATRR (algemeen technisch reglement ritten) kunt u overigens elders op deze site vinden, evenals het ook van toepassing zijnde NRR (ritten) en TRK (kaartlezen).
Ook werd er wat vreemd omgegaan met de overgang van het eerste naar het tweede traject. Hoewel in het Bijzonder Reglement enkele malen sprake was van een rust, stond nergens waar die dan was. Logisch, want er was geen rust… En dan stond er aanvankelijk in het reglement dat de route moest worden geconstrueerd "van start tot VTC1, respectievelijk van VTC2 tot finish". In een latere versie stond "van start tot finish", maar de vraag is of iedereen zich realiseerde dat er een nieuwe versie van het reglement was meegezonden met de acceptatiebrief. Verder werd bekend gemaakt dat aan het einde van traject 1 geen VTC stond, maar een TC. Rara? Het ATRR kent de begrippen SC, VTC, GTC, FC, RC en VC, voor achtereenvolgens startcontrole, vaste tijdcontrole, geheime tijdcontrole, finishcontrole, routecontrole en verkeerscontrole. Een "TC" zonder meer kennen we niet, het moet ofwel een vaste ofwel een geheime tijdcontrole zijn! Nu komen GTC's vrijwel nooit voor, maar organisaties gebruiken wel vaak een routecontrole (RC, met oranje vlag) om de passeertijd te noteren voor ex aequo-gevallen, en dat is dan eigenlijk een soort GTC. Een GTC is trouwens kenbaar aan een witte vlag, wist u dat?
Uiteindelijk bleek aan het einde van traject 1 helemaal geen TC te staan, maar een doodnormale RC. Hier werd geen tijd genoteerd, alleen een controlekaart ingenomen (zoals wel vaker gebeurt bij een bemande routecontrole; de rekenkamer kan dan vast aan het werk). Al met al zou je dus kunnen zeggen dat er helemaal geen sprake was van een rit met twee trajecten; aan de andere kant begon het tweede deel wel weer met een pijl 1…
Ook merkwaardig: in het oorspronkelijke reglement stond dat als ritpijlen "Ellerijders"-pijlen zouden worden gebruikt (logisch), maar in de "verbeterde" versie waren dat opeens "Fasna"-pijlen. Nou ja, dachten de deelnemers, ook goed, we zien het wel. Maar wat ze uiteindelijk zagen waren vervolgens toch "Ellerijders"-pijlen!
Maar laten we snel gaan kijken naar het kaartlezen zelf. Een mooi voorbeeld uit traject 1. We moeten van pijl 4 naar pijl 5, en zoals gebruikelijk in de Pijlenrit, het liefst over gele en/of oranje wegen. Als dat niet gaat dan zo kort mogelijk over rood, en pas in uiterste noodzaak over wit en/of grijs. Na pijl 4 kunnen we eerste, tweede of derde weg links, en de eerste is duidelijk de kortste: keercontrole 1. In de Pijlenrit moeten we niet de oorspronkelijke route "ophalen", maar steeds een nieuwe route construeren, nu dus via de derde gele weg. We kunnen dan allerlei stukken rood omzeilen door via de E of via de F te gaan, en uiteraard levert dat laatste de kortste route op. Controle F dus, met opdracht "HKL", dus terug. Maar we willen nu via de E (enige route zonder rood), en maken dus een keerlus over gele wegen: controle 3. Daarna inderdaad controle E, weer met een opdracht, nu "HKR": weer terug! Nu is rood onvermijdelijk, maar wel zo kort mogelijk, dus we willen via de rode weg net boven "Bovenveen". Keren via de 3 gaat niet meer (voorkennis), maar het lusje kan nog wel andersom. We gaan dus rechtsaf op de Bovendwarsweg, en willen dan meteen eerste weg rechts. Die is afgepijld, wat nu? Volgende weg rechts (controle 1) mag niet wegens voorkennis, rechtdoor mag ook niet (tegen pijl 4 in), dus feitelijk gedwongen linksaf om te keren via grijze wegen: controle 7. Ten slotte inderdaad via de kortste rode weg naar pijl 5: controle H.
Voordat we aan een wat complexer stuk uit het tweede traject beginnen kijken we bij wijze van intermezzo eerst naar een wat simpeler voorbeeld, ook uit dat tweede traject. Net als in het vorige fragment moeten we van pijl 4 naar pijl 5 (beide trajecten begonnen met pijl 1). Een hint: ten zuiden van pijl 4 heeft u - om te beginnen - de keuze uit twee oranje wegen, en na wat meetwerk blijkt de route via de oostelijke oranje weg (de rechter dus) de kortste te zijn. Hoe gaat u van 4 naar 5? Het correcte antwoord staat verderop in deze column.
En dan nu, ook uit het tweede traject, het stuk voor en na pijl 1 (komend vanaf de blauwe pijl). Om het rood vlak voor pijl 1 te vermijden gaan we langs controle G om helemaal boven Kerkdorp langs pijl 1 te bereiken. Ook bij de punt van pijl 1 zit een stukje rood, en dat valt te omzeilen door via controle F en de Winterdijk te gaan. Daarna worden we gekeerd door controle 1, maar we kunnen nog steeds bovenlangs via controle 9 (op weg naar de Driemerkenweg). Bovenlangs kan dan nog steeds, maar nu met een klein stukje rood: controles F en 3. Pijl 1 kan nu alleen nog worden bereikt via de rode weg bij de ijsbaan, en op weg daarheen is het welletjes: controle D geeft opdracht "DMP 2".
Nu weer rood vermijden door te keren via een grote gele lus in Zuideinde, en dat wordt beloond met controle 6 (de ook op dit fragment voorkomende controles C, J, 12 en 14 waren voor het stuk van de start naar de blauwe pijl). Nu op weg naar pijl 2 langs de controles G en F. Vanwege de opdracht "DMP" zijn alle pijlen tijdelijk vervallen (een typisch Pijlenrit-fenomeen), zodat de kortste route naar pijl 2 via controle 2 voert: tegen de (tijdelijk afwezige) pijl in en dan een keerlusje. Daarna om pijl 2 heen naar controle 7 (en niet de 8 op de niet-kaartweg daarnaast). De eerste weg links voorbij de 7 is DLW, en nu kan pijl 2 alleen nog worden bereikt via de witte weg door de tekst "Oosterwolde". Daarheen via Eekt, en dat levert controle M op met opdracht "DMP 3". Daarna meteen nog zo'n grapje: na keren bij controle 10 niet linksaf en over de oranje weg, maar rechtsaf en tegen pijl 4 in (dat mag vanwege dat "DMP"): controle H!
Deze Pijlenrit werd in de A-klasse gewonnen door de equipe Niels en Ad Verhulst, hetgeen opmerkelijk is als je bedenkt dat Ad een "routebeschrijver" is. In die tak van de rittensport is hij al jaren dé kampioen, te vergelijken met "onze" Remco Luksemburg bij het kaartlezen. In 2018 begon Ad voorzichtig aan het kaartlezen en werd toen tweede (van de 13) in de C-klasse van de Finalerit. In 2019 probeerde hij het in de B-klasse, en werd derde (van de 15). Deze lijn voortzettend was in 2020 de A-klasse aan de beurt, deze keer de Botterronde: Ad eindigde als negende in een veld van 21 equipes. Tijdens de corona-periode heeft hij flink geoefend in droogritten, waarna hij in 2022 deze Pijlenrit won! Een sterk staaltje dat alom waardering oogst!
We kijken nog even naar de "opgave" die u hierboven aantrof. Hieronder hetzelfde kaartfragment, maar nu met controles. Er zaten twee addertjes onder het gras. Ten eerste mag de oostelijke oranje weg dan wel een kortere route opleveren, maar tussen "Oo" en "stendorp" zit een stukje rode weg verstopt (zie ook de uitvergroting ernaast)! Dus toch eerst via controle 6. En ten tweede kan een stukje rode weg worden vermeden door de oranje weg met controle N te nemen; deze oranje weg valt niet erg op tussen de rood/roze huizenblokken (in feite het gemeentehuis van Elburg), en kan dus gemakkelijk over het hoofd worden gezien (sprak hij uit ervaring…).
Tijd voor de uitsmijter. In mijn mapje "voorraad", waar meestal wat documenten en/of plaatjes inzitten die ik mogelijk eens in een column zou kunnen gebruiken, trof ik onlangs onderstaande tekst aan, in een bestand genaamd "Dante" en gedateerd 18 maart 2021. Blijkbaar heeft iemand mij dat toegestuurd, maar helaas weet ik niet meer wie. Ik wil het u echter niet onthouden, want zijn wij niet steeds bezig de "rechte weg" te vinden? (De tekst blijkt afkomstig uit de eerste canto van Dante's Goddelijke Komedie.)
