Om maar meteen met de deur in huis te vallen: voor de tweede keer in twee weken (de eerste keer was bij de nieuwe Noord-Nederland Rit) bleek maar weer eens dat een rit niet per se heel moeilijk hoeft te zijn om de deelnemers aan veel strafpunten te helpen. Ook in de Brabant Grensrit waar deze column over gaat werd het weer duidelijk: als je maar genoeg op zich simpele vallen en valletjes in je rit stopt dan maakt iedereen wel hier of daar een fout (of twee, of drie, of meer). Het is dus niet zo dat daarvoor allerlei heel ingewikkelde routeconstructies en/of omwegen voor nodig zijn; en het lukt ook zonder een overvloed aan keercontroles!
Deze BGR had veel overeenkomsten met die van vorig jaar: dezelfde uitzetters (Wim Vellekoop en Pim Vogelaar), hetzelfde wedstrijdgebied, dezelfde locatie voor start, rust en finish, en vrijwel dezelfde kaartleessystemen. Het opnieuw bekijken van de wedstrijdkaarten en de uitleg van de vorige BGR leek dus een goede voorbereiding. En inderdaad riep een aantal situaties in de rit van dit jaar een ‘déjà vu’-gevoel op. Natuurlijk liepen de grenslijnen en pijlen wel anders dan vorig jaar, zodat er toch sprake was van geheel andere routes en – vooral – vallen.
Wat opviel was dat deze uitzetters blijkbaar een voorliefde hebben voor het ‘verstoppen’ van (keer)lusjes, en dat ze daarbij zeer creatief zijn. Ik geef wat voorbeelden uit het ochtendtraject. Het systeem was hier grensbenaderen, en wel tegen de wijzers van de klok in, dus in principe aanhoudend rechtsaf (voor onze jongere lezers: naast digitale klokken bestaan er ook nog analoge exemplaren, waarbij de tijd door twee langzaam draaiende ‘wijzers’ wordt aangegeven). Bij het bepalen van de route mocht geen gebruik worden gemaakt van rode weggedeelten, maar bij een eventuele omweg mocht dat wel, en dan ook meteen onbeperkt (dus niet ‘zo min mogelijk’, zoals bij veel andere ritten het geval is). Kijkt u eens of u op de volgende plaatjes een klein lusje kunt vinden; de “oplossingen” staan verderop in deze column. In situatie A loopt de route van a naar b (met de grens dus aan uw rechterhand); de witte weg was bij het getal “15” ontoegankelijk. Leuke manier trouwens om de richting van de grensbenadering aan te geven! In situatie B wilt u van c naar d, niet over rood, dus via e, maar de gele weg bij e was door een hek afgesloten. Situatie C: van f naar g, maar het deel van de gele weg dat de spoorlijn kruist was er niet; dus over de oranje weg, en na het kruisen van de spoorlijn stond er een keercontrole in zowel de eerste als in de tweede gele zijweg naar het westen. En de weg die een stukje boven “88” begint en naar het noorden loopt, die was afgepijld. En toen?
|
|
Dan een aantal voorbeelden uit de categorie “simpele dingetjes die je zomaar fout kan doen”. Om te beginnen: hoe vindt u deze? We willen van h naar k, en gaan dus langs x naar het zuiden, en dan langs y weer naar het noorden? Mis! Die “cirkel” in Rucphen (cirkels geven aan dat de situatie geacht wordt te kloppen), dat is helemaal geen cirkel. Het is een stuk van de grenslijn, die daar mooi rond loopt (let op het gaatje rechts). De route via x-y is dus fout (want kruist de grenslijn)!|
|
Voorbeeld 2. Hier willen we van m naar n. Dus gewoon via p-q-r? Bijna goed, maar er loopt ook nog een weg door de tekst “ord” (van “Sint Willebrord”). Dus tussen p en q wel even via die zuidelijke lus.|
 |
|||
|
|
|||
En nog eentje. Van s naar t: via u en v? Eerste gedachte: ja. Tweede gedachte (voor wie goed kijkt): nee, want de weg vlak boven “Balrouwse Vaart” is een fietspad (fietspadteken boven de “o”). Derde gedachte (voor wie nog beter kijkt): ja, toch wel, want het is geen fietspad, maar een “weg met fietspad” (vanwege het woordje “met” links van het fietsje). Natuurlijk aan de kaart toegevoegd, in een iets te klein lettertype… Dus toch niet direct s-v-t, maar wel via controle 30.
Laatste voorbeeld, aansluitend op het vorige. Vanaf datzelfde punt v gaan we naar w. Simpel, gewoon rechts van w einde weg links. Klopt, tenzij we door hebben dat er rechts van de tekst “Charlottenburg” een gat in de grens zit. Als er achter dat gat ergens een keerlus is te vinden, dan moeten we die dus even meenemen. Er lijkt een keerlus te zitten rond de tekst “Hoev[en]”, maar daar is iets mis mee: zowel bij x als bij y is er sprake van “water over de weg”. Maar bij x staat een viaductteken, dus daar is sprake van een aquaduct: de weg gaat onder het water door. Bij y loopt het water echter wel degelijk over de weg, zodat x-y niet als keerlus kan worden gebruikt. Helaas (?) is dit alles slechts een afleidingsmanoeuvre, want helemaal onderaan (bij z) bevindt zich een prima keerlus. Dat die misschien niet direct opvalt is omdat de west- en zuidzijde ervan gevormd worden door wegen die exact tegen de grenslijn aan liggen. Omdat deze keerlus bereikbaar is door heen en weer door het “aquaduct” te rijden is controle 19 dus toch goed!
Het middagtraject had als systeem pijlen-kortste-route met blokkeringen. Laten we net als in het ochtendtraject eerst eens op zoek gaan naar mogelijke ommetjes. De antwoorden staan weer verderop. In situatie D gaat het om de blokkering op pijl 5. We verlaten de route na het begin van de pijl door op de viersprong met de Noordlangeweg rechtdoor te gaan, maar waar nemen we de route weer op? Misschien bij het driehoekje links van “Oudemolen”? Daar stond in ieder geval controle H, maar is die goed? In situatie E gaat het vooral om de blokkering op pijl 8. We komen vanaf pijl 7, en verlaten de route door vlak voor pijl 8 naar het noorden te gaan. En hoe gaat het dan verder? Situatie F: hoe loopt de route om de blokkering op pijl 12? Let op: links van de tekst “Vesting” ligt een tunnel! Als laatste situatie G: hoe omzeilt u de blokkering op pijl 15?
In een poging om te voorkomen dat het ’s middags erg laat zou worden had de organisatie besloten de gebruikelijke maximale tijdsoverschrijving aan de finish van 60 minuten te veranderen in 30 minuten. Dat had men beter niet kunnen doen, want een flink aantal equipes (in ieder geval in de A-klasse, van de andere klassen weet ik het niet) had de grootste moeite om binnen die tijd te blijven (en dus geklasseerd te worden). Hoewel de gemiddelde snelheid niet bijzonder hoog was (A 30, B 28, C 26, D 24 km/u), was het door de grote hoeveelheid problemen en probleempjes toch aanpoten geblazen. De verbazing achteraf was groot toen bleek dat men besloten had niemand te diskwalificeren (“omdat men de moeite had genomen helemaal naar West-Brabant te komen”). Tsja, had dat van tevoren aangekondigd… Nu hadden diverse equipes een deel van de route moeten afsnijden (iets wat in ieder geval in de A-klasse zelden voorkomt), waardoor een aantal controles gemist werd terwijl dit dus achteraf gezien helemaal niet nodig was. Vreemde gang van zaken!
Over diskwalificatie gesproken, de VTC-rust, aan het einde van traject 1, werd door de organisatie merkwaardigerwijze aanvankelijk ook beschouwd als “finishcontrole”, en eigenlijk zou je hier ook niet geklasseerd zijn als je meer dan 30 minuten te laat was. Ook hier werd van afgezien, en in eerste instantie kreeg iedereen 1 strafpunt per minuut te laat. Dat kon 23 zijn, maar ook bijvoorbeeld 36 of 40? Toen men erachter kwam dat het missen van een tijdcontrole reglementair 30 strafpunten oplevert werd dit toch maar gecorrigeerd naar maximaal 30.
Althans, dat was zo op de “definitieve” uitslag die vlak voor de prijsuitreiking werd opgehangen. Enkele dagen later bleek er op de site van de organiserende Baronierijders een uitslag te staan waar weer meer dan 30 tijdstrafpunten op voorkwamen: in het eerste traject 36, 37, 46 en 31 (dat laatste aantal in de B-klasse), en in het middagtraject 43. Net als vorig jaar was de “definitieve” uitslag niet definitief. Vreemd…
Genoeg over organisatorische kwesties; we gaan snel terug naar het kaartlezen zelf en kijken nog even naar de situaties A t/m G kijken. Heeft u alles gevonden?
|
Situatie A: Zoals gezegd was de witte weg bij “15” afwezig (want bijgetekend). De route kan aan het einde van die weg worden opgenomen, want in de blauwe cirkel staat een Y-paal midden op de viersprong (en in het reglement stond deze keer dat je daaromheen een keerlus mag maken; zie een opmerking hierover in de vorige column). Situatie B: de route is c-e-d, en bij e staat een hek over de gele weg. Nu dus over de rode weg, en dan de route opnemen aan het einde van de weg achter het hek, in zuidelijke richting; er is dus een keerlus nodig. Er is een hele grote lus voorhanden links van de “Hele Nieuwe Weg” (!), maar veel dichterbij een kleintje: kijk in de blauwe cirkel. Het maakte overigens niet uit welke je nam, want in beide gevallen werd je gekeerd door een controle M met “HK-1L-NVO”. Jammer… Vervelend was dat degenen die deze routes niet zagen of niet de juiste (kortste) route vonden gingen omrijden via punt d, en dan steeds linksaf naar het opnamepunt; zij liepen vast op de modderweg ten noorden van d, en kwamen er toen waarschijnlijk achter dat dit niet de bedoeling was. Daar had wel een (foute) opvangcontrole mogen staan. NB: Genoemde controle M werd later geneutraliseerd, omdat deze per ongeluk net voorbij het zijweggetje met de keerlus stond, in plaats van net ervoor. En dat zijweggetje was ook tamelijk onbegaanbaar…
Situatie D: Die controle H is wel okay, maar de route kan eerst nog dichter bij de blokkering worden opgenomen: via de langwerpige lus bij “De Fendert”: een deel van de paarse snelweg is daar geel (we mochten niet over paars, maar dit kon nog net door de beugel…). Situatie E: Hier heeft u goede ogen en/of een goede loupe voor nodig: binnen de blauwe ellips zit een lusje! Wie dit goed deed haalde controle 18, wie het fout deed nam verderop de lus bij “De Hel (Voorm Fort)”, met controle 15. Helaas hadden de uitzetters niet bedacht dat je na het aandoen van de (dus foutieve) 15 deze route (nevenroute!) nog kon ophalen via een lange omweg, helemaal om pijl 7 heen. Leverde helaas niets op… Situatie F: Nog eentje voor die goede ogen: tussen de dijk en het parallelweggetje zit een heel smal doorsteekje, dat je kan gebruiken om zo dicht mogelijk voor de blokkering de route te verlaten.  Situatie G: Pal aan het begin van pijl 15 zit rechts een klein lusje; ook hier weer zo kort mogelijk voor de blokkering de route (in dit geval de pijl) verlaten. Hoe gaat u daarna trouwens verder? Verleidelijk is rechts om pijl 15 heen naar het uitnodigende lusje linksboven, maar links om de pijl heen is toch echt korter. Dus na keercontrole 26 via controle B, en niet via controle C. |
Situatie C: Er zit een piepklein lusje binnen de blauwe cirkel, en dat is gewoon hoofdroute. Dus wat je in het gebied daarboven ook wel of niet hebt gedaan, dat lusje moet je altijd nemen: controle 40. Voor de liefhebbers: zie het plaatje rechts; oplossing: 34-23-G-G-40.
