Na de Botterronde en de Turfschiprit was het weer de beurt aan de Krabbenrit. Met als strijdtoneel opnieuw het mooie gebied links en rechts van het Kanaal door Zuid-Beveland, met start, rust en finish in het inmiddels bekende Hansweert.

Traject 1 was van Richard Dekkers, die net als in de vorige twee Krabbenritten het systeem "zo min mogelijk oranje" hanteerde. Grijze en paarse wegen mochten helemaal niet (ook niet raken of kruisen), en rood komt in dit wedstrijdgebied niet voor.

Een maandje na de Botterronde (zie vorige column) was de Turfschiprit de tweede nationale kampioenschapsrit. Deze rit wordt meestal uitgezet door Piet van Rijckevorsel, maar dit jaar had hij assistentie gekregen van Henk Melkert. Deze laatste is een bekende rittenrijder (zeker in het zuiden des lands), maar als uitzetter is hij (in ieder geval buiten dat zuiden) minder bekend. In de wandelgangen was te beluisteren dat hij als "kundig uitzetter" bekend staat. En dat laatste bleek te kloppen. Henk had het tweede traject voor zijn rekening genomen, en dat zat uitstekend in elkaar en was, ondanks het overbekende systeem (baril), redelijk origineel. We gaan er straks naar kijken, maar merken eerst nog op dat het eerste traject, van Piet van Rijckevorsel, lang niet zo ingewikkeld was als we van hem gewend zijn. Geeft niets, er werden fouten genoeg gemaakt…

Op 10 februari vormde de Botterronde de gebruikelijke NRF-seizoenstart. Verdeeld over de 3 klassen A, B en C (volgens een modeverschijnsel weer eens "Expert", "Sport" en "Tour" genoemd) hadden zich in de overbekende startlocatie De Haas in Elburg 38 equipes verzameld, voor een deel afkomstig uit het klassieke circuit (vandaar die aangepaste benamingen).

De uitzetters waren de gebroeders Henk en Jaap Jongman, en misschien omdat zij (vooral Jaap) van lekkere "rij-ritten" houden zat het toekennen van tijdstrafpunten iets anders in elkaar dan gebruikelijk, en wel op twee punten.

Het zal niet vaak voorkomen dat de NRF-leden binnen drie dagen tweemaal bij elkaar komen. Deze maand was dit wel het geval: na de Finalerit op zaterdag 16 december zagen veel deelnemers elkaar opnieuw op dinsdag de 19e, bij de uitvaartdienst van onze ex-voorzitter Ton Povel. De dienst vond plaats in de mooie Dorpskerk in Katwijk aan den Rijn, niet ver van Tons woonplaats Valkenburg (ZH). Dat "ZH" moet er wel bij, want er zijn meer plaatsen die Valkenburg heten. Ik moest meteen denken aan die keer dat iemand aan Ton vroeg waar hij dat weekend een rit ging rijden, en hij antwoordde "rond Valkenburg".

Zoals de vorige keer al verteld zaten dit jaar de Pijlenrit en de Brabant Grensrit (BGR) vlak achter elkaar. Het gevolg is dat ook de columns elkaar nu even snel opvolgen. Volgend jaar zijn de ritten wat evenwichtiger over het jaar verdeeld, zoals een blik op de kalender leert