Het is hollen of stilstaan. Na twee jaar stilstand nu opeens op twee opeenvolgende zaterdagen een kampioenschapsrit. Vorige week de Pijlenrit (zie vorige column), en deze week de Turfschiprit. Vreemd, met acht ritten in een jaar zou je die toch wat logischer kunnen plannen? De volgende rit, de Botterronde, stond op de kalender voor 30 april, maar die schijnt niet door te gaan wegens gebrek aan uitzetters. Merkwaardig… De eerstvolgende rit is nu dus de Krabbenrit op 14 mei, dus zo'n twee maanden na de Turfschiprit. Dat is een wel heel ongewenste indeling van de voorjaarsritten.

 Wie Turfschiprit zegt, zegt Piet van Rijckevorsel. En dat betekent, althans voor de A-klasse, gegarandeerd een "truc met het viaduct" (ééntje? of vier? – zie verderop),

De laatste column die over een "echte" rit ging was die van 14 juni 2020, en omdat die een "deel 2" betrof was het toen ook alweer eventjes geleden dat de betreffende rit verreden werd: dat was op 29 februari van dat jaar. En de eerste keer dat we daarna weer een nationale rit mochten rijden was op 12 maart 2022, dus iets meer dan 2 jaar later. En toevalligerwijze was dat ook weer een Pijlenrit, en wel de rit waar deze column over gaat.

Zuid-oost-noord [2]

Vanwege de inmiddels voltooide Ronde door Vriesland 2021 is het alweer even geleden dat ik u opzadelde met twee problemen betreffende onze aardbol. Van het ene probleem stond de oplossing onderaan de column, en van het andere mochten oplossingen worden ingezonden; dat laatste deden vier lezers. Ik herhaal nog even de opgave:

"Het probleem uit de vorige alinea had maar heel zijdelings met kaartlezen te maken.

Hoewel ik uit de wandelgangen weet dat velen aan de RdV 2021 zijn begonnen hebben uiteindelijk slechts 11 deelnemers een oplossing ingestuurd. Naar waarom de anderen zijn afgehaakt kunnen we alleen maar raden; mogelijk was het te moeilijk (maar van de RdV's zou zo langzamerhand bekend moeten zijn dat ze "vrij pittig" zijn), of te lang (maar het ging er toch ook weer om u tijdens de zomerstop "wat te doen" te geven), of beviel het nieuwe systeem niet. Maar wat dat laatste betreft: uit de gemaakte opmerkingen valt af te leiden dat het systeem aansloeg en dat men het waardeerde een "bijna-echte" rit te kunnen rijden. Dat de controles al van grote afstand zichtbaar waren is een onvolkomenheid waar ik niet omheen kon.