Om maar meteen met de deur in huis te vallen: voor de tweede keer in twee weken (de eerste keer was bij de nieuwe Noord-Nederland Rit) bleek maar weer eens dat een rit niet per se heel moeilijk hoeft te zijn om de deelnemers aan veel strafpunten te helpen. Ook in de Brabant Grensrit waar deze column over gaat werd het weer duidelijk: als je maar genoeg op zich simpele vallen en valletjes in je rit stopt dan maakt iedereen wel hier of daar een fout (of twee, of drie, of meer). Het is dus niet zo dat daarvoor allerlei heel ingewikkelde routeconstructies en/of omwegen voor nodig zijn; en het lukt ook zonder een overvloed aan keercontroles!

Het houdt niet op, na de “nieuwe” WNR (West-Nederland Rit) nu ook al een NNR (Noord-Nederland Rit). Onze onvolprezen webredacteur Gerrit van Assen “wilde ook wel eens een nationale kaartleesrit uitzetten”. Hij had al eerder bewezen een prima kaartleesrit te kunnen maken, maar dit is toch even een andere categorie… Iedereen was heel benieuwd hoe het zou uitpakken, waarbij de verwachtingen in het algemeen hoog gespannen waren. En we werden niet teleurgesteld: de deelnemers konden genieten van een uitstekende rit, waar heel veel over te vertellen valt. En dat gaan we in deze column natuurlijk ook doen.

“Ja, dat doe ik”, aldus Henk Jongman, toen ik na afloop van de prijsuitreiking nog even naar hem toe liep. Ik had nog niets gevraagd, maar hij kende de gebruikelijke vraag wel: “Stuur je mij de digitale versies van de kaarten en de uitleg, in verband met de column?” En reeds de volgende dag, vroeg in de middag, ontving ik de gevraagde documenten per WeTransfer. Henk zou best een webshop kunnen beginnen: vandaag besteld, morgen in huis!

West-Nederland Rit? WNR? Iets nieuws? Nee, niet voor degenen onder u die al voor 1999 kaartleesritten reden; in dat jaar werd de 51e (!) WNR verreden, waarna er een einde kwam aan het systeem van vijf nationale ritten per jaar. Die vijf waren oorspronkelijk de Pijlenrit van de RAC-Oost, de Brabant-Grensrit van de RAC-Zuid, de Drie Provinciën Rit van de RAC-Noord, de WNR van de RAC-West en de KNAC Herfsttocht van de overkoepelende KNAC; deze laatste was in het NRF-tijdperk vervangen door de "Vijfde Rit". Vanaf 1996 werd dit systeem vervangen:

Na de Botterronde en de Turfschiprit was het weer de beurt aan de Krabbenrit. Met als strijdtoneel opnieuw het mooie gebied links en rechts van het Kanaal door Zuid-Beveland, met start, rust en finish in het inmiddels bekende Hansweert.

Traject 1 was van Richard Dekkers, die net als in de vorige twee Krabbenritten het systeem "zo min mogelijk oranje" hanteerde. Grijze en paarse wegen mochten helemaal niet (ook niet raken of kruisen), en rood komt in dit wedstrijdgebied niet voor.