De laatste column die over een "echte" rit ging was die van 14 juni 2020, en omdat die een "deel 2" betrof was het toen ook alweer eventjes geleden dat de betreffende rit verreden werd: dat was op 29 februari van dat jaar. En de eerste keer dat we daarna weer een nationale rit mochten rijden was op 12 maart 2022, dus iets meer dan 2 jaar later. En toevalligerwijze was dat ook weer een Pijlenrit, en wel de rit waar deze column over gaat.

Zuid-oost-noord [2]

Vanwege de inmiddels voltooide Ronde door Vriesland 2021 is het alweer even geleden dat ik u opzadelde met twee problemen betreffende onze aardbol. Van het ene probleem stond de oplossing onderaan de column, en van het andere mochten oplossingen worden ingezonden; dat laatste deden vier lezers. Ik herhaal nog even de opgave:

"Het probleem uit de vorige alinea had maar heel zijdelings met kaartlezen te maken.

Hoewel ik uit de wandelgangen weet dat velen aan de RdV 2021 zijn begonnen hebben uiteindelijk slechts 11 deelnemers een oplossing ingestuurd. Naar waarom de anderen zijn afgehaakt kunnen we alleen maar raden; mogelijk was het te moeilijk (maar van de RdV's zou zo langzamerhand bekend moeten zijn dat ze "vrij pittig" zijn), of te lang (maar het ging er toch ook weer om u tijdens de zomerstop "wat te doen" te geven), of beviel het nieuwe systeem niet. Maar wat dat laatste betreft: uit de gemaakte opmerkingen valt af te leiden dat het systeem aansloeg en dat men het waardeerde een "bijna-echte" rit te kunnen rijden. Dat de controles al van grote afstand zichtbaar waren is een onvolkomenheid waar ik niet omheen kon.

Het dorp Vries, dat in de afgelopen jaren al op Zuid-Beveland, in de Achterhoek en in Twente heeft gelegen, heeft een nieuwe locatie gevonden: het ligt dit jaar in de gemeente Steenbergen, in het minstens even fraaie wedstrijdgebied ten noorden van Bergen op Zoom. In dit gebied ligt tegenwoordig ook het nieuwste gedeelte van de A4, maar daarvan is op de wedstrijdkaart weinig te zien… Interessant, dat zijn leuke dingen voor een uitzetter!

Het aanbod van droogritten is nog steeds zo groot dat we al weer een column vol hebben! Maar deze keer gaat het niet alleen over droogritten; deze column staat enigszins in het teken van de meetkunde. Handig bij het bepalen van de kortste route (en bij het oplossen van problemen, zoals u zult zien)!

Tulpenrallye: controles op StreetView

Inmiddels is de Tulpenrallye Home Edition 2021 verreden, waarbij de deelnemers onder hoge tijdsdruk moesten presteren:

We beginnen met een correctie. In de vorige column schreef ik 'Deze Franse topokaart lijkt in een aantal opzichten op zijn Engelse soortgenoten. Zo ziet u dat ook hier hoogtepunten ("points altimétriques") worden aangeduid door middel van wat wij een Beltmanpuntje noemen, en is er ook hier sprake van "unfenced roads" ("rues sans clôtures"?).' Wat die hoogtepunten betreft klopte dat (de Franse hoogtepunten worden net zo aangegeven als de Engelse Spot Heights), maar voor de "unfenced roads" had ik even in de Franse legenda moeten kijken.

Uit de (lege) oude doos

Een flink aantal van de columns die op deze plek zijn verschenen eindigden met iets "uit de oude doos". Daar kwam een einde aan toen de bodem van die doos werd bereikt. Maar heel af en toe schiet mij nog wel eens iets te binnen dat in aanmerking komt om hier te worden vermeld. En u voelt hem al aankomen: hier is er weer eentje!

Google en de rittensport
Nadat ik u al een paar keer deelgenoot heb gemaakt van enkele staaltjes van vertaalkunst door Google Translate, kan ik het niet laten om de teksten van de columns steeds aan dit vertaalprogramma voor te leggen. Zeker nu ik weet dat onze Engelse collega's Google gebruiken om deze columns te lezen ben ik erg benieuwd wat voor vondsten we nu weer voorgeschoteld krijgen. De vorige keer waren er weer een paar hele mooie bij, en die zal ik u niet onthouden. Daar gaan we:

Gelukkig zijn de droogritten die wij de laatste tijd krijgen voorgeschoteld van dermate hoge kwaliteit dat ze genoeg stof leveren om het in deze columns nog een tijdje vol te houden. Hoewel het misschien aansprekender is om over 'echte' ritten te rapporteren vormen ze een redelijk alternatief (om met D66 te spreken). Over D66 gesproken, was het niet Wim Kan (die van "wat kan kan, kan kan alleen") die opmerkte "als politieke partijen een jaartal in hun naam opnemen dan zijn er kennelijk te veel"?

Zolang er nog steeds geen "echte" ritten zijn om te bespreken moeten we ons noodgedwongen blijven beperken tot droogritten. Het is niet onlogisch dat deze variant van het kaartlezen onder de huidige omstandigheden erg in trek is (je moet toch wat…?). De liefhebber kan momenteel aan de lopende band bezig zijn met het oplossen ervan. Ik schreef al eerder dat de bekende ritten van de Baronierijders en van RallyNews gezelschap hebben gekregen van die van de DHRC, van de Amac, en van onze Engelse vrienden van Targa Resto in Casa.