Columns

Zoals hier al eerder is opgemerkt was de Cannenburghrit van 2017 de laatste rit die de Fasna heeft georganiseerd. Daarvoor in de plaats stond er dit jaar een nieuwe rit op de kalender: de Finalerit, zo genoemd omdat deze voortaan de laatste rit van het jaar is en daarmee de rit waarin de kampioenschappen beslist worden, de finale dus. Dit even afgezien van de mogelijkheid dat die beslissing al eerder in het jaar valt, zoals dit jaar in ieder geval in de A-klasse het geval is: vader en zoon Piet en Remco Luksemburg mogen zich al een tijdje kampioen van 2018 noemen. Dat komt mooi uit, want als je al kampioen bent dan hoef je niet per se mee te doen aan de laatste rit, en kan je die dus zelf uitzetten (en organiseren). En zo geschiedde, 

Tot en met vorig jaar was de Teamrit de rit waarmee het jaar werd afgesloten, als een soort toegift. In vroegere tijden was dat een mega-evenement, waarop veel tot zeer veel teams uit alle hoeken van het land af kwamen, en waarbij er op de vrijdagavond voorafgaande aan de rit een instuif werd georganiseerd waar heel kaartleesrittenrijdend Nederland zich verzamelde en waar gezelligheid troef was. Veel teams hadden dan een hotel of soms een vakantiehuisje geboekt om de (korte!) nacht tussen de instuif en de rit zelf te overbruggen, vaak met twee, drie of vier (!) teams per vereniging. 

Het is nog even wachten op de Teamrit (24 november), dus U moet het weer doen met een aflevering van de serie "Varia". Hierbij bied ik U een achttal hoofdstukjes die niet allemaal kaartlezen als onderwerp hebben. Maar er zijn raakvlakken!

Mogelijk verschijnt deze column iets later dan U misschien verwacht had. Hoewel het streven is om steeds enkele dagen na een kampioenschapsrit een column te publiceren waarin die rit aan de orde komt, zijn er wel eens omstandigheden die dat verhinderen. Misschien verbaast het U, maar er zijn nog andere media waaraan Uw columnist zijn medewerking verleent, en daar zijn er een paar bij die met deadlines werken. En dan bedoel ik keiharde deadlines, in de zin van dat je ze niet even een dag kan opschuiven.

En dan zijn we nu beland bij column nummer 60! Om dit lustrum luister bij te zetten moet er natuurlijk wel wat zijn om over te schrijven, maar als U weet dat de te bespreken rit de Stoppelrit is, en de uitzetter Henk Beltman (of H.J. Beltman, dus met Beltmanpuntjes!), dan kunt U al vermoeden dat er geen gebrek aan schrijfstof zal zijn. Vrij naar Herman Finkers: Het stoplicht springt op rood, een ander weer op groen, rond Markelo is altijd wat te doen!

Om maar weer eens met de deur in huis te vallen bekijken we eerst even een stukje van de legenda van de topografische kaarten (vroeger van de Topografische Dienst, eerst in Delft, later in Emmen, en tegenwoordig van het Kadaster). Zie het plaatje hiernaast en let op het kaartteken voor gemeentegrens.
Nu U dit weet (of al wist), bepaal dan op het linker deel van het volgende plaatje (dat ongeveer de schaal heeft van de wedstrijdkaart van de recente Brabant-Grensrit, die met 1:35.000 nogal ongebruikelijk was), hoe U al grensbenaderend (aanhoudend rechts) van A naar B zou gaan. Gaat U via x of via y?

In deze column krijgt U veel info over de Ronde door Vriesland, in vier hoofdstukken: [a] de moederkaart, [b] de uitleg, [c] de uitslag, en [d] de "schraplijst" (zeg maar gedetailleerde uitslag).
 
Maar eerst wat algemene opmerkingen. Om te beginnen was het aantal inzendingen boven verwachting hoog; er waren zelfs nog meer inzendingen dan bij de Pijlenpuzzel van november 2016. Bovendien kwamen de oplossingen niet alleen van de "cracks" (A-, Sport- dan wel Expertklasse), maar heeft ook een aantal minder ervaren rittensporters de uitdaging aangenomen. 

Dit is column nummer 57. Aanvankelijk was de planning dat in deze aflevering de uitleg van de Ronde door Vriesland zou staan, spoedig gevolgd door de uitslag daarvan in nummer 58, en dat dan in nummer 59 de Golfrit aan de orde zou komen. Maar omdat de inzendtermijn van de RdV met twee weken is verlengd wordt de volgorde gewijzigd: eerst de Golfrit, en volgende week de RdV, waarbij uitleg en uitslag waarschijnlijk in één (lange) column gecombineerd zullen worden, omdat daarna de Brabant-Grensrit alweer om aandacht vraagt. Het wordt een druk najaar, maar dat mag ook wel na de lange zomerstop!

Uiteraard willen mijn twee gastcolumnisten (wie wordt de derde?) niet voor elkaar onderdoen: ze gaan redelijk gelijk op in het aanleveren van nieuwe teksten. Vandaar dat de derde column van Aad van Oosten nu meteen gevolgd wordt door ook al weer de derde van John Terpstra.
 
En omdat we nu toch in militaire sferen verkeren wil ik ook wel een steentje bijdragen, en de volgende anekdote weer eens van stal halen.

In de serie gastcolumns is het weer de beurt aan Aad, die nu toe is aan de oprichting van de NRF. Weinig plaatjes dit keer, en dat is maar goed ook, want U bent natuurlijk allemaal bezig met het "rijden" van de Ronde door Vriesland, en dat geeft genoeg stof tot nadenken... Intussen beginnen de oplossingen binnen te druppelen. Gelukkig blijkt iedereen tot nu toe de finish te kunnen vinden; het is dan ook geen als grap bedoelde Pijlenpuzzel, maar een serieuze droogrit! Veel plezier bij het lezen van deze column, en veel succes bij het oplossen van de problemen uit de vorige (U heeft nog anderhalve maand de tijd)!

Tot mijn eigen verbazing is het gelukt om voor de (door mij zelf ingestelde) deadline van deze column (nummer 54) mijn droogrit-project af te ronden. Nou ja, verbazing..., als je die deadline maar vaak genoeg verplaatst haal je hem uiteindelijk wel een keer! Onder de naam "Ronde door Vriesland" (kortweg RdV, niet geheel toevallig ook de initialen van de uitzetter) kunt U deze zomer Uw tanden stukbijten op een vrij pittige droogrit van het type "kaart + werkelijkheid" (neem ook kennis van eventuele updates onderaan dit artikel).

Tsja, dat het niet altijd loopt zoals je dat zou willen bleek weer eens bij de 58e (!) Krabbenrit. Er waren voldoende ingrediënten voor een heerlijk dagje kaartleessport: enthousiaste uitzetters, prima kaartmateriaal, prachtig weer, werkelijk schitterende weggetjes (Zuid-Beveland!), en (in tegenstelling tot vorig jaar) mooie grote fel-oranje controleborden die je echt niet over het hoofd kon zien (zie foto), en na afloop een uitleg die stukken verzorgder was dan die van vorig jaar (bravo!).

Intussen heeft gastcolumnist nummer 2 ook niet stil gezeten. In deze aflevering kunt U kennis maken met enkele in onze ogen merkwaardige kaartleessystemen... En er komt nog meer! 
Binnen inmiddels afzienbare tijd (je moet even wachten maar dan heb je ook wat) mogen we weer een kampioenschapsrit rijden: de Krabbenrit, begin juni. Wedden dat de volgende column daar over gaat? En verder: 

Zoals hier al eerder is vermeld zijn de kampioenschapsritten dit jaar wat onregelmatiger over het jaar verdeeld dan voorheen; de rittenloze periode tussen de derde en de vierde rit is nu zelfs negen weken lang. Als U mij toestaat de frequentie iets te verlagen dan kan ik deze periode overbruggen met twee columns die niet direct een recent verreden rit bespreken. De eerste van die twee zit U nu te lezen, en de tweede - over een week of drie - zal weer een gastcolumn zijn. Om de column van vandaag te vullen maak ik gebruik van een aantal uiteenlopende onderwerpen.