Columns

Uit de (lege) oude doos

Een flink aantal van de columns die op deze plek zijn verschenen eindigden met iets "uit de oude doos". Daar kwam een einde aan toen de bodem van die doos werd bereikt. Maar heel af en toe schiet mij nog wel eens iets te binnen dat in aanmerking komt om hier te worden vermeld. En u voelt hem al aankomen: hier is er weer eentje!

Google en de rittensport
Nadat ik u al een paar keer deelgenoot heb gemaakt van enkele staaltjes van vertaalkunst door Google Translate, kan ik het niet laten om de teksten van de columns steeds aan dit vertaalprogramma voor te leggen. Zeker nu ik weet dat onze Engelse collega's Google gebruiken om deze columns te lezen ben ik erg benieuwd wat voor vondsten we nu weer voorgeschoteld krijgen. De vorige keer waren er weer een paar hele mooie bij, en die zal ik u niet onthouden. Daar gaan we:

Gelukkig zijn de droogritten die wij de laatste tijd krijgen voorgeschoteld van dermate hoge kwaliteit dat ze genoeg stof leveren om het in deze columns nog een tijdje vol te houden. Hoewel het misschien aansprekender is om over 'echte' ritten te rapporteren vormen ze een redelijk alternatief (om met D66 te spreken). Over D66 gesproken, was het niet Wim Kan (die van "wat kan kan, kan kan alleen") die opmerkte "als politieke partijen een jaartal in hun naam opnemen dan zijn er kennelijk te veel"?

steenkolenengels

Zolang er nog steeds geen "echte" ritten zijn om te bespreken moeten we ons noodgedwongen blijven beperken tot droogritten. Het is niet onlogisch dat deze variant van het kaartlezen onder de huidige omstandigheden erg in trek is (je moet toch wat…?). De liefhebber kan momenteel aan de lopende band bezig zijn met het oplossen ervan. Ik schreef al eerder dat de bekende ritten van de Baronierijders en van RallyNews gezelschap hebben gekregen van die van de DHRC, van de Amac, en van onze Engelse vrienden van Targa Resto in Casa.

subtitel: Resto in Casa, Stay at Home, Blijf Thuis

De eerste twee nationale kampioenschapsritten van 2021 (Botterronde en Pijlenrit, beide van de Ellerijders) zijn alweer afgelast. Dat betekent dat het ernaar uitziet dat we hier voorlopig geen recente ritten kunnen "behandelen". En omdat de dames en heren kaartlezers die noodgedwongen hun toevlucht hebben genomen tot droogritten (door sommigen trouwens "tafelritten" genoemd) daar nog wel even mee moeten doorgaan, en anderen misschien hun voorbeeld zullen volgen, zullen we het hier ook maar (weer) eens over droogritten gaan hebben.

Hoewel het er na de eerste lockdown even naar uitzag dat we in het najaar weer ritten zouden kunnen rijden heeft de "tweede golf" daar een stokje voor gestoken. Een blik op de rittenkalender leert dat we voorlopig nog even geduld moeten hebben. Laten we hopen dat we in het voorjaar van 2021 weer aan de slag kunnen. Voorspelling mijnerzijds: met hoge deelnemersaantallen (want iedereen zit momenteel te popelen van ongeduld)!
Laten we intussen eens kijken of er weer een column te vullen valt zonder dat er een recente rit te bespreken is. En dus vallen we noodgedwongen terug op de rubriek 'Varia', waarvan dit overigens al de 17e aflevering is.

Traject 3 was een traject van uitersten: het aantal fouten liep van 0 (4 maal!) tot en met 14, en het moment van inzenden van 1 augustus tot en met 15 september, om precies te zijn van 4 dagen na publicatie tot 1 minuut voor de deadline. Dat laatste is strikt genomen niet helemaal waar, want de laatste inzending, die van Joep Wanders, kwam in de loop van de nacht binnen, en dat ben ik van Joep wel een beetje gewend. Deze keer was er een goede reden:

In de begeleidende tekst bij traject 2 kon u onder andere het volgende lezen: "Het traject eindigt bij VTC 2, en of dat ook de finish is, dat is op dit moment nog onbekend. Als het de uitzetter lukt om nog een derde traject te vervaardigen (om nog maar te zwijgen over de eindcontroleur, die ook weer overuren heeft gemaakt), dan volgt dat traject later in deze zomer nog."

Inmiddels is er witte rook:

Voor-praat

In het "woord vooraf" in de uitleg van traject 1 ging het onder andere over spookcontroles. Na het lezen daarvan bent u traject 2 misschien wel begonnen met het opsporen van dergelijke controles. Zag u controles die zo te zien buiten alle mogelijke routes stonden? En jawel, er stonden er een paar. Maar dat was eigenlijk niet de bedoeling… Het idee was u lekker te laten zoeken, maar dat ze er deze keer niet zouden zijn! Maar doordat enkele situaties uiteindelijk anders op de kaart stonden dan oorspronkelijk de bedoeling was

Het is al weer eventjes geleden dat we buiten ritten mochten rijden. De laatste nationale rit die doorging was de Pijlenrit, op 29 februari (!), en het eerste traject daarvan is hier besproken in column 90, d.d. 3 mei. Vanwege allerlei (trajecten van) droogritten die tussen de daarop volgende afgelastingen wèl doorgingen is het bespreken van het tweede traject van de Pijlenrit “eventjes” blijven liggen. Maar in deze column pakken we de draad weer op.

Zelden zal een rust tussen twee trajecten zo lang hebben geduurd als die tussen het eerste en tweede traject van de RdV 2020: bijna een maand! Maar het voordeel is dat U even helemaal tot rust kon komen, alvorens te beginnen aan dit tweede traject. We gaan verder waar het eerste traject eindigde, dus bij VTC 1. Dat is vlak bij het inmiddels meermalen bezochte dorp Vries, dat nu voor de verandering eens op zijn plaats kan blijven liggen! Het traject eindigt bij VTC 2, en of dat ook de finish is, dat is op dit moment nog onbekend.

Als je gedwongen thuis moet zitten, hoe kan je dan toch je favoriete bezigheid kaartlezen beoefenen? Je kan droogritten oplossen, maar het aantal dat wordt aangeboden is beperkt, dus op enig moment ben je daar (voor een maand of zo) klaar mee. Verder kan je droogritten uitzetten, en dat is nu ook even klaar (totdat er genoeg inspiratie is om traject 2 van de RdV 2020 vorm te laten krijgen). Je kan ook nog eens naar traject 1 kijken, benieuwd als je bent wie welke fout heeft gemaakt, en waarom. Laten we dat dus maar eens doen.

Een woord vooraf

De uitzetter hoopt dat U net zo veel plezier heeft gehad bij het “rijden” van deze droogrit als hij had bij het vervaardigen ervan. Soms gaat het bij het uitzetten net als bij het rijden: je ziet op de kaart ergens een leuk ommetje, een moeilijk zichtbare weg, of bijvoorbeeld een kennelijk ongelijkvloerse kruising maar zonder viaductteken, en denkt “hoe kan ik dit gebruiken?” of “zit hier een mooie val in?”. Het meeste werk gaat eigenlijk nog zitten in het zodanig plaatsen van de routecontroles dat het niet onmiddellijk opvalt op welke val die controles betrekking hebben. Iets met “slapende honden”…

Een van de minder ernstige gevolgen van het coronavirus is dat de volgorde van de columns een beetje door de war is geraakt. Niet alleen de columns trouwens, ook de ritten… Het kan niet beter worden verwoord dan door de tekst die de voorzitter van de Krabbenrijders op de website van zijn vereniging schreef: